Dünya dedikleri yer ahım şahım bir yer değildir. Her insanın dünyaya bakışı, yorumlayışı kendine göredir. Kendi doğruları etrafında döner.
Her birey var olmaya çalışır. Var olurken sorunlar arka arkaya gelir. İçinden çıkılmaz bir durum ortaya çıkar. Dünyaya getirildiğine bin pişman olur. Kimi zaman bedeninde fırtınalar eser. Öyle günler olur ki, fırtınaları dindiremez. Bedeninde onarılması çok güç hasarlar olur.
Yorgundur bedeni, direnir direnmesine ama nereye kadar? Kimi zaman gözyaşları akar, iç hesaplaşmasının sonunda.
Bir anlık rahatlasa da, dünya denilen yerde yalnızdır insan.
Yaşamak zorundadır. Hiç kimseye muhtaç olmadan yaşamak ister. Fakat koşullar insandan insana değişiyor. Doğumundan yaşadığı güne kadar koşuşturmaca içindedir. Yaşamın çarkları arasında döner durur. Karnının doyması, bir evinin olması, eşinin ve çocuklarının olması, bir de işinin olmasını ister. Mutlu yaşamasını ve tüm isteklerinin kusursuz olmasını ister. Devamlı düşler kurarak, istediğini istediği gibi yaşam pratiğine sokamaz. Aslında hiç olmaz ya da yara bere içinde olur.
İtalyan bilim insanı Galileo Dünyanın güneşin etrafında döndüğünü söylese de insanda kendi etrafında sayısını bilemediği turu atar. Tur atılırken içinde çelişkileri, zıtlıkları, birlikte hareketliliğini taşır.
Mutlu olduğunu yapmacık hareketleriyle gösterir. Çelişkiyi de taşır. Zoraki kahkahasını atar, oysa içindeki çözemediği ateş yanar.
İnsan kendi yaşamını dalgalar içinde sürdürmeye devam eder ve var olmaya çalışır.
Yorumlar kapalı.