Anlaşılmamış bir öyküyüm zamanın ötesinde. Kalbini bırakıp gitmiş ve yitmiş bir yetim gibiyim. Yalnızlığın ne zamandan beridir peşimi bırakmadığını bilmiyorum. Dışarıda hafif bir yağmur başlıyor, bir rüzgar esiyor sonra kuzeyden hava soğudukça soğuyor. Ellerim cebimde olmasına rağmen ısınmıyor sana uzattığım,...
Devamını OkuKente geri ve yeni gelmiştim. Sokakları ağır aksak adımlarla dolaşırken, aklımın bir köşesinde neden geldim ki geri düşüncesi hakimdi. Bu kentin sokaklarında hala pis bir yalnızlık kokusu vardı. Adeta kentin her yerine sinmiş pis bir koku.Giderken birçok şeyi arkamda...
Devamını OkuIşığın sustuğu yerde gülüşün aydınlatırdı günü. Seninle güzelleşirdi çiçekler, nehirler daha bir coşkun akardı... Öksüz bir çocuk gibiyim şimdi. Hiç oyuncağı olmayan, hayatında hiç şeker yiyememiş, hiç sevgiyle okşanmamış yağlı saçları olan bir çocuk. Bu şehirden gidişimi hatırlıyor musun? Yağmur...
Devamını OkuHükmünü yitiriyor artık sonbahar. Son yapraklarda dallarından ayırıldılar, gerçek aşka kavuşmak için. Sonbaharın hüznü yerini kışın keskin soğuğuna bırakıyor yavaş yavaş. Bense içimdeki ateşle hala başa çıkamıyorum. Gözlerindeki o zemheri ayazı bile söndürmeye yetmedi içimdeki aşk ateşini. Ve sanırım yanmaya...
Devamını OkuSabahın ilk ışıkları vururken karşıki dağların doruklarından, ağır ağır dağılıyordu içimdeki sis perdesi. Her doğan gün yeni bir umuttu yaşamak adına. Ben de bu umudu yaşama isteği ile vurdum kendimi dağlara. Sonbaharın bütün renkleri bir hüzün bulutu oluşturup etrafımı sarmıştı....
Devamını OkuKör zamanlar Kör zamanları gösteriyor saatim. Karanlık bir gece gibi hayat. Düşlerimizde saklanmış aşk, ay karanlık bulutların arkasında. Bakıyorum geceye ve sana, dışarıda kar yağıyor,benimse içimde sisli bir bulvar akşamı.Sokaklar geçiyorum ıssız ve ıslak… Sensizliğimin bilmem kaçıncı günündeyim...
Devamını OkuHer ölüm bir yeniden doğuştu aslında. Hani bir söz vardır ya; ben asla kaybetmem ya kazanırım ya da öğrenirim. Belki de öğrendiklerimiz ayakta tutuyordu bizi. Düştükçe kalkmayı, öldükçe de inadına yaşamayı seçmemiz bundandı. Vazgeçişlerimizdi belki bizi özgür kılan. İnsan zamanı...
Devamını OkuSesim yankılanıyor gecenin alacakaranlığında. Ne sesime ses veren oluyor, ne de elini uzatan... Sonra birden birçocuk beliriveriyor karşımda. “Yardım et’” diyorum. Banaanlamsız gözlerle bakıyor, çırpınışlarım yetmiyor anlamsızlığını bozmaya. Derken arkasını dönüpkaranlığa karışıyor. Ayak sesleri yavaş yavaş kayboluyor... Çırpınışlarımlakalıyorum sonra. Birbataklıktaymışım...
Devamını OkuKoşmak istiyorum uçsuz bucaksız kırlarda, ayaklarımı kanatırcasına. Adını dağlara haykırmak istiyorum, ismini ezberlesin dağ, taş, kurt, kuzu. Sevginin sonsuzluğunda ruhumu özgür bırakmalıyım. Gözlerine her bakışımda hissettiğim güzelliği ömrümün sonuna kadar yaşamak istiyorum.Ruhumu özgürleştirmenin tek yolu bu, sevgini hissetmek her zaman...
Devamını OkuBir pazar öğleden sonrası, parlak güneşin altındaki bembeyaz teninin ışıltısı aydınlatıyor, günümü ve ruhumu. Yarın yok, dün hiç yaşanmamış gibi… Rüzgarın uçurduğu saçlarının kokusu ciğerlerime bayramları yaşatıyor. Ellerin bir çocuk gibi şen şakrak, hele bir de benim ellerimle kenetlendi mi?...
Devamını OkuZaman anlamını yitirmeden avuçlarınızda, farkına varmak gibisi yoktur hayatın. Bir düşünsenize neleri eksilt- tik hayatlarımızdan. Sevgiler, dostluklar, kardeşlikler, aşk- lar... Her şeyde olduğu gibi, ilişkilerimizde bile bir tüketim toplumu olmaya devam ediyoruz. Yaşamımız, tüketmek üzerine kurulmuş. Üretmeyi, paylaşmayı unuttuk bir...
Devamını Oku
