Bu bir başlangıç yazısı, son değil… Zaman büyüyor. Büyüyor omuzlarımızdaki yükler. Büyüdükçe takvimlerde yaşımız, büyüyor özümüzde. Kapladığımız alan kadarız şu dünyada. Ama düşüncelerimiz dünyalar kadar. Sığışmıyor sığdığımız yere. Anlamlanmıyor kapladığımız yerde yeterince. Anlatmıyor bizi. Küçücük dünyalarımızda büyük düşlerimizle, kocaman düşüncelerimizle...
Devamını OkuBahtıma gurbet düştü düşeli özlemleri demledim yüreğimde, büyüttüm içimdekican sohbetlerini. Bitirdim tüm söylemlerimi. Sustum… Yalnızlıklarımın, yılgınlıklarımın ucuna tutturdum öncelediklerimi, büyüttüm onlarla var olanları, camlar kırıldı, canlar, candan öteye. sustum… Zannetme ki susmak, söylememek. Susmak diyememek. Susmak, söylemek istememek çoğu....
Devamını OkuHey! Ne durumdasın? Nasıl yol alıyorsun? Arada durup bakıyor musun etrafına, arkana ve kendine? Hayatına bakıyor musun, ne durumdayım diye? Çalışıyor musun üzerinde? Zira hayat bir ödev gibi, üzerinde çalışmak lazım. Teslim tarihine yetiştirmek için tembellik etmemek gerekiyor. Çaba, bir...
Devamını OkuDuygu durumu, her an aynı olmuyor insanın. Çok kırılgan olduğu, hassas dönemlerden geçebiliyor bazen. Bu zamanlarda ona “Nasılsın? Sana ne iyi gelecek? Senin için ne yapabilirim?” diyecek birilerinin olmasını isteyebiliyor. Bu durumlarda galiba insanın en çok ihtiyacı olanı anlayan ve...
Devamını Oku“kırdığın şeyi tekrar birleştirmen, onu bir bütün yapmaz” Ağırlaşıyor duygular. Algılar ağırlaşıyor. Ağdalanan zamanda yaşam ağırlaşıyor. Yorulmuş dimağların yorgun bakışları. Bakışlar ağır, yoruyor insanı… Camdan dışarı kayıyor bakışlar. Gün yorgun, mevsim yorgun, yıl yorgun… Yağmurun günün erken saatlerinde yıkadığı havanın...
Devamını OkuBir fırçanın ucunda bir ömür. Her fırça darbesi, her vuruş ayrı bir hikaye. Seni, senden başkaları anlatmış, senden başkaları anlamış neye yarar? Geçen onca yıl sonrasında, farklı noktalarda yüzlerce insan seni anlamaya çalışıyor, anlatılan hikayende seni bulmaya çalışıyor. Renklerle...
Devamını OkuYine göç etme mevsimi geldi. Elveda deniz kokulu şehir. Elveda rüzgar gülleri. Elveda güne düşen ilk ışıklar. Elveda ömrümü adadığım. Elveda bu ana dair ne varsa,elveda… Gönül nerelere konacak şimdi? Rota hep aynımı ki? Umduğunu bulacak mı, bulduğu umduğunun...
Devamını Okutül tül elenirken duman toprağın üstüne süpürdü yel usulca zemini savruldu esintiyle düşünceler savruldu ötelere yapraklar ziyan oldu havai fişekler boylansın istedi göğe doğru dökülsün üzerine yıldız yıldız ışıklar döküldü gecenin karası döküldü yıldızları göğün ziyan oldu hep sonrasını...
Devamını OkuElbette kararan gecenin sabahı aydınlık olacak. Yılmayan yüreklerin uyanışı tüm ışıltısıyla aydınlatacak ortalığı. Bir adım, bir adım daha öteye taşınacak düşler ve bir gün gerçeğe dönüşecekler teker teker. Pes etmeyenlerin mükâfatı kalıcı olacak. Tek yürek olabilmenin çetin mücadelesinden sonra...
Devamını OkuMevsim sonbahar illa ki yaprak dökecek ağaçlar. Kapılar kapanacak. İçe çekilecek insanlar. Mevsim bu gereği neyse yaşatacak. Üşütecek biraz, ürpertecek. Şöyle kendine gel dercesine silkelenecek insan ve ayak uyduracak mevsime. İnsan yüreğinin de mevsimleri, değişkenleri var. İnsan da baharları...
Devamını OkuEvriliyor zaman, değişiyor her şey. Gün be gün eriyor zaman. Zaman içinde insanlar ve yaptıkları da eriyor. Yeniliyor kendi zaman ve yenileniyor evren, yenileniyor insana dair ne varsa. Duygular değişiyor her dem. İhtiyaçlar değişiyor. Yenilenenlerle hayatı idame ettirecek unsurlar değişiyor....
Devamını OkuBir toz bulutu gibi mutluluk. Geliyor, sarmalıyor ve kayboluyor. Bir esinti, bir püf kaybolmasına neden olabiliyor. “Mutluluk aslında çok basit ve sade bir şey.” Anlarda, kısacık zamanlarda saklı. Yaşadığın, farkında olduğun sürece seninle. Farkındaysan mutlusun demek. Biraz da ederi olanlarla...
Devamını Oku
