İnsanın elinden tutacağı yakınları olmalı. “Nasılsın?” diye soran, yalnızlığına merhem olabilen. Düştüğünde elinden tutup kaldıran ve tüm içtenliği ile destek olan. Duasından eksiltmediği, her dem gönlünde yer verdiği ve her halini merak edip sorduğu yakınları olmalı insanın. Yani insan bilmeli ki “Ben zora düşersem beni arkalayacak, derdimi derdi bilecek ve derdime derman olmaya çalışacak canlarım var benim. Hayat beni ne kadar yorsa da yükümü benimle taşıyacak, beni hafifletecek, beni ben kadar düşünecek insanlara sahibim.” Hayat o zaman ne getirirse getirsin destekler sayesinde yıldırmayacaktır, pes dedirtmeyecektir…
Sonra, “Hadi gel bir kahve içelim, özledim” diye çağıran dostları olmalı. İnsana insanca yaklaşacak insanları olmalı. Aradan çok zaman geçmiş olsa bile bir araya geldiğinde hiç ayrılmamışçasına sarılabilen, yaşadıklarını paylaşabildiği, kaldığı yerden devam edebildiği dostları olmalı. İçilen her çayda dostluğun yudumlandığı, iyi ki bir araya gelmişiz dedirten, arkadaşlığı pekiştiren insanlara sahip olmalı insan.
Birbirini yargılamadan, ötelemeden, ötekileştirmeden, olduğu gibi kabul eden ve anlamaya çalışan, yerine göre kardeşten de yakın olan insanları olmalı insanın. Ön yargısız, söylediğinin ardında söylemediğini aramayan, sadece merakını gidermek için irdelemeyen insanlardan söz ediyorum. Gerçekten yardımcı olabilmek adına can kulağıyla dinleyen insanlar. Eğer bunlara sahipse kişi, onun elini hiç bırakmamalı…
İnsanları olmalı toplumun, “Acı düştüğü yeri yakar ama yananın yanındayız biz de” diyen ve her açıdan destek olan. Yaraları sarmada yarış içinde olan. Yaşanan acıyı kendi acısı bilen ve hep birlikte hafifletmeye çalışan fertleri olmalı toplumun. Bu meziyetimizi hiç kaybetmemek, toplum olarak en büyük dileğimiz herhalde. Yekvücut, tek vücut olabilme en ufak bir acıda…
Ve insan sadece karşıdan beklememeli, önce kendi yüreğine ekmeli iyiliği, diğerkamlığı. Önce kendi ile iyi tutmalı arasını. İyi ile beslemeli yüreğini. Başkalarını saran ilaç olmalı belki de önce. Önce karşıdan beklediğini kendine vermeli ödev olarak. Hakkıyla yerine getirebildiği ölçüde hak edecektir daha iyisini. Bunu da göz ardı etmemek gerek. Sonra iyi yürekli ve iyi niyetli insanları tutmalı yaşamında…
Ne ekersen yüreğe, o gelir dile
Yürek denizinin kıyıya vuran dalgalarıdır sözcükler
İyilik bulaşıcıdır, kötülük de
Nasıl beslersen hayatı, onu sunar geri
İnsan ekmeli dimağlara, insan biçmeli toplumdan…
