Sevgili okurlarım, bildiğiniz gibi dün 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’ydı. Geleceğin büyükleri, bugünün çocuklarına armağan edilmişti. Ülkemiz işgal edilmiş, bağımsızlığımız ve özgürlüğümüz yok olmuştu. Sadece ve sadece 634 bin kilometrekareye sıkıştırılmıştı. Kuva-yı Milliyecilerin örgütsüz halde “Sıra bize ne zaman gelecek?” diye beklediği bir anda küllerinden yeni bir devlet doğdu. Bu devletin adı “TÜRKİYE CUMHURİYETİ”, kuruluş felsefesi ve ilkesi; “laik, sosyal hukuk devleti”dir.
Değerli okurlarım, bu yazıyı yazmak için 23 Nisan’ı bekledim, neden mi? 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nın bana verdiği bir heyecan, bana verdiği bir mutluluk var. O enerjiyi alıyorum. Hemen hiç unutmadığım bir anekdot, taa beni ilkokul yıllarıma, yedi yaşıma götürdü. Yedi yaşımda ilk okuduğum Hasan Latif Sarıyüce’nin “23 Nisan Bu Ne Duru Sabah” adlı şiiri. Bu, benim hayatımda derin izler bırakmıştır. Aklıma geldikçe hep okurum. Tam da bugünü anlatıyor.
Yedi yaşımda ilkokula gittiğim yıllarda benim de çok sevdiğim bir öğretmenim vardı: Necdet Demirci. Onun da ilk öğretmenlik yılıydı. 18 yaşındaydı. Öğretmen Lisesi’ni yeni bitirmiş, biz de onun ilk öğrencisiydik. Adımı fazla ezberleyemedi sanırım ki bana; “Çocuk, bu şiiri sen güzel okursun, ezberle” dedi. 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nda bana Hasan Latif Sarıyüce’nin yazdığı “23 Nisan Bu Ne Duru Sabah” adlı şiiri okutmuştu. Farkındayım, hep ilklerden gidiyorum ama tesadüf… Dedim ya, tam bu günü anlatıyor. Bakın nasıl bugünü anlatıyor. Sanki bugün için yazılmış. Hep birlikte günün anısına birlikte okuyalım:
23 Nisan Bu Ne Duru Sabah
Bu ne duru sabah, ne temiz hava,
Geliyor her yandan Nisan kokusu.
Sevinçten deliye dönmüş her yuva,
Sarmış gönülleri vatan duygusu.
Gelincikler gibi al al bayraklar,
Evlerden sarkıyor, gökler de dolu.
Nabızlar pek hızlı, coşkun yürekler,
Sanki arslan bugün her Türk’ün oğlu!
Şu mini miniler tombul yanaklı,
Yerlerinde bile duramıyorlar.
Hepsinin elleri çifte bayraklı,
Gözlerinde şimşek şimşek sevgi var.
Yeniden oluyor her şey, yeniden,
Yanıyor Atatürk içimizde bak!
Atatürk, bu kara günü ak eden,
Atatürk; andımız, en kutlu sancak.
Eğlenin yavrular, gülün çocuklar.
Coşsun gönlünüzde Türklük duygusu.
Havanın bile bir coşkun hâli var,
Her yönden geliyor Nisan kokusu.
Hasan Latif SARIYÜCE
Nasıl, beğendiniz sanırım. Ben çok beğeniyorum. Bu gün ekonomi, para pul hiç umurumda değil. Kanaryayı altın kafese koymuşlar. Yemini suyunu vermişler. “İstediğin bir şey var mı” demişler.. “Özgürlük” demiş. Evet sevgili okurlarım. İşte özgürlük; aldığımız hava, içtiğimiz su ve yediğimiz yemek kadar önemlidir. Özgürlük olmadan aldığımız havanın, içtiğimiz suyun ve yediğimiz yemeğin hiçbir tadını alamayız. O halde bize armağan edilen özgür, laik, sosyal hukuk devleti olan Türkiye Cumhuriyetimizi sonsuza kadar yaşatmaya yemin ettik, yemin ediyoruz. NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!
