Bir fırçanın ucuna tutunan boya, desenden desene dönüyor yüzünü. Fırçayı tutan elin dünyasını taşıyor tuvale, kağıda. İlmek ilmek halı dokuyan ellerin hassasiyetiyle, her fırça darbesiyle şekilleniyor desenler, şekiller. Sabırla, azimle arayışları da içine alarak soyuttan somuta, açıktan koyuya, sıcaktan soğuğa adım adım dönüyor yüzünü ve adını koyuyor yapılanların…
Bir vizörün ardından odaklanan bakışın gördüklerini, özümsediklerini, içindekilerle özdeşleştirip taşıması görünüre. Resim… Perspektifi renkte, şekilde derinleşerek yakalamak. Kontrast renkleri ya da zıtları aynı potada buluşturmak. Bazen yan yana, bazen iç içe geçirerek güzeli aşılamak ruhlara. Tutuşturmak duyguları boyayla. Hayatın ritmini, ahengini taşımak tablolara. Hangi anlayışta olursa olsun, sürrealist, empresyonist, realist hayata dokunmaya çalışmak her çalışmayla. Bazen bir natürmortta, bazen bir portrede imlemek yaşamı ve durdurmak anı. Taşımak hayata dair ne varsa.
Bir martının çığlığını yakalarız bu yüzden bir karede ya da bir kadının sessiz haykırışını gözlerinde. Bir çocuğun düşleriyle uyanırız birlikte sabaha, bir ağacın tomurcukları arasından yakalarız baharı. Kimi bir denizden esintileri, dalgaları taşır bize, kimi bir bakışta yeşeren umudu. Bir bulutun altında nemlenmiş gözlerde emeğe ve çalışmaya dair hissedilen o doyumu duyumsarız bir an. Kimi çırpınan bir kalbin yakarışını duyarız en derinlerde. Neşeyi, mutluluğu taşır bazı sıradanlıklar içinden bize…
Bir armonidir aslında… Bir kültürün birikimlerini taşır tek tek. Geçmişin izlerini taşır hazır zamana kare kare…
Bir şatonun duvarlarını şenlendirir ya da bir sarayın şatafatını çoğaltır. Zarif bir dokunuş olur bazen modern bir mekana. Zenginleştirir bulunduğu yeri ve anlam katar zamana, mekana…
Ağır aksak bir yaşamı kalıcı kılar belki. Belki gözden kaçanlara parmak basar. Sadece renklerle dillenir söylenemeyenleri dile getirir. Ya da renksizlikle renklere kapı açar. Alacağını alır ona bakan. Ressam ne anlatırsa anlatsın, bakanın anladığıdır yapılan. Her bakana göre de değişir haliyle. Bir türlü anlam yükler kendine izleyici önüne çıktığında. Ve duygudan duyguya düşürür kendini sergi serüveninde. Bazen yapanla örtüşür duygular bazen çok farklı boyutlara taşınır bakanın gözlerinde. Bir fırçanın kalemin ucunda başlayan serüven bir kişiden çıkar yüreklere dokunur usulca. Yapandan çıkar izleyene mal olur böylece.
Resimle, sanatla kalmanız dileğiyle…
