Nasıl gidiyor hayat? Hangi demdesiniz? Sizin için zaman hangi minvalde akıyor? Hayattan hangi kabınıza dolduruyorsunuz? Dünyaya hangi pencerenizi açtınız şu sıralar? Mum musunuz yoksa pervane mi? Ne çok sordum değil mi? Sormadan cevaplar bulunabilir mi? Anlamak için, algılamak için, karar vermek için, doğrulamak için sormak gerekmez mi?
Siz de sorular soruyor musunuz kendinize ve hayata?
Sizi bilmem ama renklerin farklı tarzlarda hayatı ve içindekileri anlattığı, sanatçının dünyasını bakış açısıyla, algıladığı şekilde yansıttığı resim demindeydi Ödemiş bir süre. Üç farklı resim sergisine, tarihi mekanlarında ev sahipliği yaptı ve sanatseverleri bu mekanlarda ağırladı. Yani resim rengine boyalı aktı hayat suyu ve herkes, kabı nispetinde payına düşeni doldurdu kabına. Keyifli bir süreçti bu sanatseverler için. Ve katkısı olan herkesi yürekten kutluyorum.
İzmir de şu sıralar çok güzel sergilere ev sahipliği yapıyor ve fırsatı olanlar kaçırmasın derim. Farklı kategorilerde, farklı zamanlara taşıyor sergilenen eserler insanı. Picasso, Menazilname ile Matrakçı Nasuh ve Türk resim sanatının önde gelen isimlerinden seçkilerin yer aldığı sergileri izleme fırsatımız oldu geçen hafta sonu. Ve büyük bir keyifti bizim için. Bir de uyumlu bir grupla yapılan paylaşımlar, işin tadını arttırıcı bir etkendi. Zamanın sanat mezarlığından adeta tek tek çıkıp günümüze gelmiş eserler, sanatçıları ve dönelerini karanlıktan aydınlığa çıkarma görevini üstlenmiş. Kısa bir zaman diliminde adeta zamanı genişletip geçmişe sanat deminde yolculuğa çıktık her gördüğümüz eserle. Değişen anlayışları, tarzları özümsemeye çalıştık haliyle. Biraz sersemlesek de bu hızlı turdan sonra, damağımızda bıraktığı tat ayrı bir kazanımdı bizim için. Tekrar belirtiyorum, fırsatı ve ilgisi olanlar mutlaka görmeli bu sergileri ve sanat kabını doldurmalı…
Çok fazla olumsuzluğun yer aldığı günümüz dünyasında bazen durup ayrıntıları özümsemek, hayatı daha keyifli hale getirebiliyor. Fırsatları değerlendirmek gerekir diye düşünüyorum. Zaman, çok hızlı akıyor ve bize bu yakaladığımız küçük enstantaneler kalıyor. Geriye bakınca bunlar avuntu oluyor belki de insana…
sıradan anlar
sıra dışı zamanları ağırlar içinde
sıradanlaşmışları
sıra dışı kılar
bir dokunuş
bir renk
bir ses…
ahenk gelir
keyif verir
tadı
damakta kalır…
