Geçmiş zamanların sevdalarıyla uyanıyorum yeni güne… Dışarıda yağmur yağıyor, saatler yine sensizliğin ertesi…
Şimdi aklımda kalanlar, sararmış yırtık bir resim ve resimdeki belli belirsiz siluetler. Bir de seni hatırlıyorum, sisli perdelerin arkasından sarılar içinde… Derken her şey sislerin ardında yitip gidiyor. Bir başıma kalıyorum yağmurdan ıslanmış sokaklarda. Eve giden yolu arıyorum sonra, sokaklar karmakarışık oluyor. Bu kaybolmuş kentin puslu sokaklarında ben de kayboluyorum. Seni düşünüyorum sonra, ellerin geliyor aklıma, haykırıyorum:
UZAT ELLERİNİ!!!
Sesim yankılanıyor gecenin alacakaranlığında. Ne sesime ses veren oluyor, ne de elini uzatan… Sonra birden bir çocuk beliriveriyor karşımda. “Yardım et’” diyorum. Bana anlamsız gözlerle bakıyor, çırpınışlarım yetmiyor anlamsızlığını bozmaya. Derken arkasını dönüp karanlığa karışıyor. Ayak sesleri yavaş yavaş kayboluyor… Çırpınışlarımla kalıyorum sonra. Bir bataklıktaymışım gibi çırpındıkça daha da batıyorum, kayboluyorum bu şehirde…
Kayboluşumun kaçıncı günü bilmiyorum. Güneş hiç doğmadı. Üstelik karanlık da gittikçe artıyor. Birden ayak sesleri duyuyorum. Konuşmalar, gülüşmeler sonra… Hayal kurduğumu düşünüyorum önceleri fakat sesler giderek yaklaşıyor ve birden seni görüyorum karşımda. Boyalı ellerini uzatıyorsun bana. Sıcacık ellerini tutuyorum. “Gel” diyorsun “gidelim”. Bir annenin çocuğunu elinden tutup eve götürdüğü gibi elimden tutup beni masmavi bir dünyaya götürüyorsun…
Denizi görüyorum, martıların süzülüşlerini sonra. Birden daha önce buraya hiç gelmemiş olduğumu fark ediyorum. Sana dönüp “Burası neresi?” diyorum. Ve sen de “Resim, sadece bir resim!” diyorsun… Burada sonsuza dek kalmak istiyorum…
Güneşin sıcak ışıkları içimi ısıtıyor. Artık seninle beraberliğin her saatindeyim. Zaman zamansızlık değil, yaralarım da eskisi kadar acı vermiyor…
Şimdi ise uzak bir kentten geliyor sesin. Gözlerindeki ışıltıyı, yüreğinin sıcaklığını buluyorum kimi zaman beyaz, kimi zaman rengarenk mektup zarflarında. Bazen de küçücük resimlerinle anlattığın kocaman dünyanı paylaşıyorum…
Biliyor musun?
Hiç Özlemedim Seni!!!
Özlemek Dostluktandır…
