10 Mart akşamı, Türk milletinin dönüm noktası oldu.
Çoluk çocuk, yaşlı, genç herkes küresel bir salgınla ilk defa tanıştı o akşam.
Şimdilerde çocuk ve genç olanlar, ileride torunlarına gösterebilmek adına binlerce anı attı belleğe.
Sokağa çıkma kısıtlamaları, çok sayıda işletmenin kapatılması gibi kararlarla beraber işi dalgaya alan insanları da eve kapattı.
“Maske takmak zorunlu” kuralını uzun süre idrak edemeyen yurdum insanı, maske takmadan sokağa çıkıp da kendine vebalı gibi bakılınca zorundalıklarını alışkanlık haline getirmek durumunda olduğunu anladı.
Ve nitekim,
Denizle, tatille, kafelerle, eğlence mekanlarıyla, otellerle, düğünlerle buluşamayan ve buluşmak için kıvranan yurdum insanı için 1 Haziran, bir dönüm noktası daha yarattı.
Normalleşme diye diye anormalleşme var şimdi sokaklarda, kafelerde, orada burada…
Korona hayatımızın içinde, özellikle sosyal alanlarda halay çekiyor 1 Haziran’dan beri.
Ne dedi Erdoğan, “Bu virüs, hayatlarımızı ilerleyen günlerde daha kötü etkilerse bu kez bir öncekinden çok daha sert tedbirler almak zorunda kalacağız.”
Türkçesi ise şu: Bak memleketlim, normalleşme dedik ama sen işin olmayınca sokağa çıkıp onla bunla temas edersen yayarsın bu hastalığı. Sonrasında da evinde ekran karşısında yaymak zorunda kalırsın. Sen Türksün, aptallık etme. Sana ve çevrendeki insanlara verdiğimiz rahatlığı, bu hastalığın kol gezmesi için kullanma. Tedbirlerini al, azcık sosyalleş sonra dön evine. Yoksa burnunu dışarı çıkaramayacaksın.
“Bizim insanımız bunu hak ediyor” demeyeceğim çünkü dünyadan manzaralar da çok feci. Ancak sürecin ciddiyetini kavrayamamış insanlar için hem denetim hem eğitim şart.
Bir ülkenin var olmasını sağlayan direk ekonomidir. Ekonomisi olmayan bir devlet, şüphesiz güçsüz kalacak ve en sonunda hastalanarak yok olacaktır.
Bir devlet; işçisinin, emekçisinin, çalışanının, esnafının, patronunun cebindeki parasını korumak zorunda olduğundan risk alarak 1 Haziran’da birtakım hareketlere imza attı. Sen de bu imzanın ortasına pisletme be kardeşim.
Daha güzel günler görmek istiyorsan az daha tedbirli ol. Akılla, mantıkla var ol. Ödemiş’te sokaklardaki pek çok manzara gösteriyor ki ne akıl ne mantık kalmış insanlarda. Ama maşallah delilik kol geziyor.
Normalleşmeden anormalleşiyoruz farkında mısınız?
Tedbir almadan tevafuk ediyoruz.
Geleceğimize yazık edeceğimizi bilmeden geçmişimize sarılmak istiyoruz.
Olmaz.
Oldurma.
Bu ülkenin bir vatandaşı olarak hatayı gör, uyar, önlemini al.
Ha bir de duymaktan bıktın ama,
İşin yoksa git evine, evde kal.
