Pencereyi Aç Perdeyi Arala

featured
service
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Bir şarkıdan bir dize.

Bir davet var ardında. Ve güzellikler.

İnsan yaşamındaki en güzel şey, güzel olanı başka bir güzelle paylaşmaktır. Güzellikler, güzel insanlarla çok daha kolay çoğaltılabilir şüphesiz.

Ne derler bilirsiniz,

“Güzelliğin mayası güzelliktir”

Pek çok insan ürettiklerini paylaşma konusunda çekingen davranır. Neden mi?

Bebeklik döneminde onlarca, belki de yüzlerce kez düşen bebeğin bu düşmeleri sevimlilik olarak algılanır da az daha büyüyünce sevimli olarak adlandırmaktan çıkar.

-Kör müsün? Önüne baksana.

-Çok dikkatsizsin.

-Sakarlığın da bu kadarına pes!, gibi eleştirilere bırakır yerini. Küçümsenmek özelikle de toplum içinde küçümsenmek yaralar, incitir kırar insanı. Bir zaman gelir kendimize sakladıklarımız çoğalır. Gün gelir taşar kendimizden.

Gülay

Güzel bir öğretmen.

İyi yürekli

Duyarlı.

Sevgi dolu bir arkadaş, dost. Kendisini sevgiyle selamlıyorum. Aşağıdaki yazı sevgili Gülay Çalıkkasap’ın kaleminden. Umarım arada bize konuk olmayı sürdürür.

Birlikte okuyalım.

Yazmak

“Andre Gide: “Anı yazmak ölümün elinden bir şey kurtarmaktır” demiş.

İnsanlık yazmayı keşfetmekle başlamış. Yazılan sadece bilgiler, keşifler tarihi olmamalı diye düşünülmüş . Dualarımızda bile “Güzel yazılar yaz Allah’ım” demişiz.

Arzuhal etmişiz yazmışız, ağlamışız, gülmüşüz, yazmışız .

Yazmak hissetmektir, yazmak yaşadıklarını, yaşayamadıklarını, yaşayıp da anlatamadıklarını paylaşmaktır. Yazmak çaresizliklere boyun eğmemektir.

Kısacık olan insan ömrüne bir hayat sığdırırken yazılanlara bir insan ömrüne bir hayat sığdırmaktır.

Yazmak denildiği gibi kaybolmaya, yitmeye meydan okumaktır.

Yazmak savaşmaktır.

Sessiz, acısız, gözyaşı döktürmeksizin zafer kazanmaktır. İnsanlık zaferini yazarak gönüllerin en sarp, taşlaşmış kayalıklarına dalınması imkansız, en derin ummanlarına vararak kazanmıştır.

Paylaşması zordur insanın kendisini. Yazarak aslında kendimizle konuşuruz. Cevap o an için gelmez. Gözlerimiz satırların üzerinde kalemin kömür karası kirpiklerinde gidip gelirken ne kadar da özgürüzdür. Bir çift kanada ihtiyacımız yoktur uçmak için ya da bir çift solungaç gerekmez dalmak için. En güzel de bu serüvenden elde edilen ganimetleri paylaşmak olsa gerek. Bir hayata bin hayat sığdırmama yardımcı olan o değerli yazarlarımıza binlerce kere teşekkürler…

Siz yazdıkça, bu hayata ölümsüzlüğün imzasını attıkça eminim gençlerimiz sizden aldıkları feyz ile bir yaşamı bin yaşam yapacak, en önemlisi de kendi hayatlarının zafer kazanan kahramanları olacaklardır”

Sevgi, dostluk ve umutla.

Pencereyi Aç Perdeyi Arala