“Ben değil bu dünya fahişe” diye isyan eder kendine ve kaderine Teoman’ın bir şarkısında kadın…
“Vay! Kavanoz dipli dünya”
“Adaletin bu mu dünya?”
“Çivisi çıkmış, kime hizmet ettiği belli olmayan dünya”
Hepimizin ortak isyanı olan cümleler değil mi?
***
Mertliğin bozulduğu,
Namertliğin baş köşede oturduğu,
Dürüstün enayi, hırsızın beyefendi olduğu yere batası dünya…
***
Sözünü tutmayanın, borcunu ödemeyenin, yetimin, öksüzün, garibin, kimsesizin hakkını yiyenin el üstünde tutulduğu, alın teriyle para kazananın hep aç ve kimsesiz olduğu, kendi uzay boşluğunda boğulası dünya…
***
Adalet isteyene “Git işine” diyen, zalimi kollayıp mağdura çemkiren, kantarının topuzu çoktan kaçmış dünya…
***
Peygamber sabrı bile olanı çatlatan, üç kuruş ekmek parası için kırk derece sıcağın altında kürek sallayan amelenin derisini kavuran, güçsüze yan bakan dünya…
***
Cesura çelme takan, korkağa yol veren, ilmi batasıca dünya…
***
Paraya tapanın yoluna kırmızı halılar döşeyen adi döşemeci, yalancı, talancı dünya…
Boşuna mı isyan ediyor Teoman’ın şarkısındaki delikanlı fahişe, kendine ve yere batası kaderine?
Şimdi siz söyleyin sevgili okurlar… Sizce kim fahişe?
FENA HALDE UYUZUM BUGÜN…
Bilinçsiz bir süpürgeli cadıyım bugün, sihirli halısındaki cine uyuzum…
Kaldırıma park eden son model arabanın sahibine değil sadece, ona ceza yazmak yerine geyik çeviren arkadaşa,
Hiçbir şeyi beğenmeyen burjuva bozmasına ve hatta yanında gezen süs bebek zilliye,
Dış mekanda oturduğu halde sigaramın dumanından rahatsız olduğunu belirtmek için elini sağa sola sallayan ve ağzını yamultup yüzünü şekilden şekilde sokan yan masadaki kadına ve adama,
Babasının yolları ona özel yaptırdığını sanan beyinsiz şoförlere,
Bütün gün telefon ellerinde boş boş gezinip vıdı vıdı edenlere,
DNA’sını çıkartsan kan bağı olan ama aslında don bağı kadar değeri olmayan, uzakta aynı soyadını taşıdığım kişilere,
Elini taşın altına koymayıp hep hazırcı olan insanlara,
Hiçbir halttan anlamayan hatunlara fena halde uyuzum…
İYİSİ Mİ BUGÜN BENDEN UZAK DURUN…
