Trafikte seyrederken şerit ihlali, yol hakkı ve trafik lambaları çok önem arz eder. Çünkü sonuçları anlıktır ve bedeli yaşamlardır. Etkileri doğrudan olan, yaşamlara direkt dokunan şeyler, yaşandığı an içinde saygı ve saygısızlık olarak algılanır. Bu nedenle tepkiler anlık verilir.
Araçlar için kurallar net olarak belirlenmiş olup ayrıca trafik cezaları, ağır ve sürekli denetime tabi olduğundan şoförler kendilerini kurallara uymak zorunda hissederler. Trafikte yapılan hataların telafisi mümkün olmayabilir. Bu nedenle kurallara uymak, herkesin iyiliğine olacaktır.
Karayolları, motorlu araçlara ait olduğu gibi kaldırımlar da yayalara aittir. Her nasıl ki yolun ortasına araç park edemiyorsak kaldırımlara da yayaların geçişini engelleyecek şeyler koymamamız gerekir. Bu yapılanların tamamı saygısızlık olmasına rağmen ne yazık ki algılama aynı şekilde olmuyor. Trafikte seyrederken şerit ihlali yapan ya da sinyal vermeden aniden karşımıza çıkan birisine nasıl tepki gösteriyorsak kaldırımı işgal ederek bize saygısızlık yapan kişilere de aynı tepkiyi gösterebilmeliyiz. Fakat sorun, saygısızlık olan şeyi saygısızlık olarak algılayamamakta.
Tüm yayaların şunu özellikle bilmesi gerekir: Yaya yolunu işgal eden kişi veya işyeri, size saygısızlık yapıyordur. Size saygısızlık yapan arkadaşlarınıza nasıl tepki gösteriyorsanız onlara da aynı şekilde tepkinizi gösterebilmelisiniz. Bu yer, bir işyeri ise oradan alış veriş yapmayı yeniden değerlendirmelisiniz. Size saygısızlık yapan bir işyerinden alışveriş yapmak, size ve dostlarınıza olan saygınızı gösteren bir göstergedir.
Bizim sorunumuz, bize yapılan saygısızlığın farkında olamamak, yapılan saygısızlığı algılayamamak. Yukarıda da değindiğim gibi sonuçlarını anlık olarak gördüğümüz, yaşamımıza doğrudan etki eden şeyler, bizde anlık tepkiler yaratırken yaşamımıza doğrudan etki etmeyen şeyler, ne yazık ki gözümüzden kaçabilmektedir.
Ben, prensip olarak yol ortasına tezgah açarak hakkım olan kaldırımı gasp eden işyerlerinden alışveriş yapmam. Bu, benim kendime olan özsaygımdan ileri gelir çünkü bana saygı göstermeyene ben de saygı duymam. Tepkimi doğrudan olmasa da o yerden alış veriş yapmayarak dolaylı olarak gösteririm. Aynı şekilde yolun ortasına masa ve sandalye koyan, sigara içilmemesi gerektiği halde sigara içiren yerlerde de oturmam. Kurallara uymayan işyerlerine tepkimi göstermez isem bu kuralsızlığın bir parçası olacağımı düşünür ve kendimi olan öz saygımı yitiririm.
“Bir insan neye layıksa o şekilde yaşar” demiş eskiler. O nedenle yaşamımızda bir sorun varsa, o sorun mutlaka bizden kaynaklanıyordur. Ya tepkimizden ya da tepkisizliğimizden. Eğer hak ettiğimiz şekilde yaşamak istiyorsak, kaldırımlarımıza sahip çıkalım. Eğer ki elimizden hiçbir şey gelmiyorsa en azından bize saygı göstermeyen işyerlerinden alışveriş yapmayalım. Yapan arkadaşlarımızı da uyaralım. Amaç, bu konuda farkındalık yaratmak.
