Koşmak istiyorum uçsuz bucaksız kırlarda, ayaklarımı kanatırcasına. Adını dağlara haykırmak istiyorum, ismini ezberlesin dağ, taş, kurt, kuzu. Sevginin sonsuzluğunda ruhumu özgür bırakmalıyım. Gözlerine her bakışımda hissettiğim güzelliği ömrümün sonuna kadar yaşamak istiyorum. Ruhumu özgürleştirmenin tek yolu bu, sevgini hissetmek her zaman yüreğimin en derininde.
Sahi her zaman hissettirecek misin sevgini? O bal rengi gözlerinle bakacak mısın bana, sevgi ve aşk dolu? Sarılacak mısın kucak dolusu huzurla? Bekliyorum ey sevgili. Şehrim şehrin. Şehrin şehrim. Yüreğimin başkentinde oturuyorsun sevgili. Ellerim ellerin. Ellerin ellerim. Bak yüreğimi avuçlarımda geliyorum sana her daim. Saçların yok mu o saçların. Onlar benim dağılmışlığım, geçmişte yitirdiğim özgürlüğüm, saçların çocukluğum, saçların kasabam.
Hadi gel oturalım bir dağ başına seyredelim Küçük Menderes’i. Akan dereleri izleyelim. Gökyüzündeki kuşları, otlayan kuzuları. Gece olunca da gökyüzündeki yıldızları izleriz. Belki üşürsün. Sokulursun koynuma. Ben de saçlarını koklarım, gecenin lacivertinde. Eskilerden konuşuruz belki. Şehrime ilk gelişinde, seninle ilk tanışmamızdan. Nasıl aşık olduğumuzdan.
Zaman her şeyi kopardı da bir seni koparamadı benden. Kalbim kalbinin yükünü her daim taşıyacak. Tanıdık kokular arayacak burnum, hep bir papatyayı koklayacağım, dalından koparmadan. Sevgim sonsuz, sabrımda en az sevgim kadar. Gel dolaşalım dağları, sonra da ormanda bir patika buluruz belki. Patikanın sonunda da yemyeşil bir deniz olur. Orda küçük bir evimizin olmasını hayal ederiz. Çocuklarımız bahçede oynarlar, denize girerler belki. Biz seninle verandada kitap okuruz. Ben de sana yazdığım şiirleri okurum gözlerine bakarak.
Hayat ne garip hala hayal kurabilmek ne güzel. Özleyebilmek seni ne güzel. Bir papatya kokusunda mesela, örneğin bir şarkının her namesinde. Şarkılar da seni söylüyor, şiirler de. Bütün aşk kitapları senin için yazılmış. Sanki bütün şairler sana aşık olmuşlar da o şiirleri sana yazmış gibiler.
Hep dediğim gibi zaman akıp gidiyor ayaklarımızın altında. Sevgimize vakit ayılarım. Sevgimizi paylaşalım. Çünkü sevgi de dahil her şey paylaşarak çoğalır.
Hayatımızdaki en büyük ENGEL ise sevgisizliktir. Sevgi olduğu sürece birlikte yaşayabiliriz. Hadi, birlikte yaşayabilmek için her türlü engeli ortadan kaldıralım. Çoğaltın aşkları ve sevgileri. PAYLAŞIN HAYATI.
