NİCE ON BEŞ YILLARA

Gazetemiz Küçükmenderes on beş yaşını doldurdu.
Küçükmenderes ailesi olarak bizler gazetemizin on beş yaşını doldurma sevinciyle Belediye Ahrandı Gazinosu’nda bir araya gelerek bu mutlu günün sevincini yaşadık. Gazetemizin on altıncı yaşına girişini kutladık. Daha nice on beş yılları arkada bırakarak gazetemizin sizlerle birlikte yayın hayatını sürdürmesini diliyorum.
On beş yıl önce dört arkadaş bir araya gelerek Ödemiş’te yokluğu hissedilen yerel bir gazete çıkarmaya karar vermişler. Nereye kadar gider diye düşünmeden kararlarını uygulamışlar. Böylece, 24 Aralık 1997 yılında ‘nur topu’ gibi bir gazete doğdu Ödemiş’in kucağına.
Tazecikti, cılızdı. Sevimli bir bebek gibi girdi aramıza. Büyümesi lazımdı gelişerek. İdealleri vardı yarınlar için. Ödemiş halkının gözü, kulağı olmak istiyordu. Gözü çok yükseklerde değil Ödemiş ve çevresinde olacaktı. Yerel haberler, yerel yorumlar olacaktı. En önemlisi bu yerel haber ve yorumlarda tarafsız olacaktı. Kimsenin adamı olmayacaktı. Doğru bildiği yolda eğilmeden, bükülmeden dimdik ayakta olacaktı. Her zaman doğruları dile getirecekti. Demokrasiden yana, cumhuriyetten yana, devrimlerden yana tavır koyacaktı. Kısaca adam gibi gazete olmak sevdasındaydı. Geldik bu günlere. Bu güne kadar düşüncelerinden ödün vermediler bundan sonra da doğru bildikleri yolda aynı inanç ve düşünceyle yoluna devam edeceklerdir. Benim inancım bu yöndedir.
O günlere bakıyorum da, sanki dün gibi geliyor ama on beş koca yıl akmış gitmiş aradan.
Bir bebek olarak doğan Küçükmenderes Gazetesi bugün serpildi, büyüdü. Artık herkesin dikkatini çeken yakışıklı bir delikanlı oldu. 
Gerçi kargaya yavrusu kuzgun gibi görünür derler ya, Küçükmenderes’in gelişip büyümesinde birazcık da olsa benim de katkım olduğundan mı bana öyle geliyor bunu siz okuyucularımın takdirlerine bırakıyorum.
Küçükmenderes’in serpilip büyümesinde kendime de bir miktar pay çıkarırken en büyük pay sahibi siz okuyucular, gazete yönetimi, yazarlar, muhabirler, gazeteyi baskıya hazırlayanlar, basanlar ve gazeteyi size ulaştıran emek sahipleridir.
Tek başına hiçbir kimse “gazete benim sayemde bu günlere geldi” deme hakkına sahip değildir. Herkesin ayrı ayrı emekleri ve katkıları vardır. Bu emeklerin ve katkıların bir araya gelmesinden bu gazete meydana gelmektedir. Katkısı olan herkes bu yapıda bir tuğladır.
Hani “nereden nereye” diyoruz ya; işte öyle bir şey. Şimdi karşımızda on beş yaşını bitirmiş, on altı yaşına ayak basmış bıyığı yeni terleyen delikanlı bir gazete var.
Dile kolay on beş yıl, on beş koca yıl rüzgâr gibi geldi, geçti. On altıncı yıla adım attık.
Bu on beş yılda acı tatlı günlerimiz oldu. Her bir yılın ayrı ayrı anıları var belleklerimizde. Bu anılarımızı ucu ucuna eklesek kaç kitaba sığar bilemiyorum. Yılmadan, usanmadan gazetemizin gelişmesi için çabalayan birçok insan elinden gelen her türlü katkıyı koydu. Başladığımız günde bizimle birlikte olan arkadaşlarımızdan gidenler olduğu gibi aramıza sonradan katılan arkadaşlarımız da oldu.
Emeği geçen herkesi, gidenleri ve yeni gelenleri ayrım yapmadan kutluyorum. Ne mutlu ki, gazetemizin bu günlerini de gördük. Daha nice on beş yıllar göstermesini Allah’tan diliyorum.
Yerel gazetecilik, yerel haber ve yerel yorum öyle dışarıdan görüldüğü gibi kolay bir iş değildir. Her şeyden önce gazetenin günlük giderlerini karşılamak için gereken para lazım. Daha önceleri bu işe soyunup altı ayda iflas ederek pes edenler belleklerden silinmemiştir. O nedenle okuyucuların ve ekonomik desteklerin büyük önemi vardır.
Bunun yanında her gün yerel haber bulmak ve yerel yorum yapmak da kolay değildir. Doğru haber yazarsın eğri kızar, eleştirirsin adam bozulur. Hak etmediğin halde hakaretlere göğüs germek zorunda kalırsın. Küfürler duyarsın, kaba kuvvete uğrarsın. Şunu da yaz, bunu da yaz derler ama imzanı atar mısın deyince hep kaçarlar. İsterler ki, gazete hep onların istediği gibi yazsın, onlar istediğini yapsın ve onları kimse eleştirmesin.
Haberler yorum katılmadan doğru olarak verilecektir. Yanlış her zaman eleştirilecek, doğru da hak ettiği övgüyü alacaktır.
Küçükmenderes bu güne dek böyle yaptı, bundan sonra da böyle yapacaktır.
Onun için Küçükmenderes dimdik ayaktadır ve nice on beş yıllarda ayakta olacaktır.
Sevgi, Saygı ve mutluluklar.
Not: Üstteki yazı, babam Mehmet Şahan’ın 28 Aralık 2012 tarihinde Küçükmenderes Gazetesi'nde yayınlanan yazısıdır.