Yıl büyürken
Rüzgarın sesi, uğultular halinde ulaşıyor bize. Yağmur rüzgara uyuyor, kamçılıyor camları, duvarları. Giderek artıyor şiddeti ve...
Rüzgarın sesi, uğultular halinde ulaşıyor bize. Yağmur rüzgara uyuyor, kamçılıyor camları, duvarları. Giderek artıyor şiddeti ve insanı ürkütecek boyuta ulaşıyor. Sokaktaki çınar ağacı yıkılacak diye korkuyorum doğrusu.
Gün gün hatta saat saat değişen bir geçişi yazıyor mevsim. Tıpkı insan gibi değişen bir ruh halinin sınırlarını çiziyor. Kızmış, öfkelenmiş ve gittikçe öfkesi artan bir insanın hiddetinin sükuna ermesi gibi sükuneti buluyor gün ve yumuşuyor. Artık sakin sakin yıkıyor sokakların kirli yüzünü.
Gün değişiyor, güzel yüzü ile güneş ışıyor. Işığıyla birlikte aydınlanıyor evler. İnsanın içini kıpır kıpır yapan bir enerji doğuruyor. Havanın insan ruhu üzerinde etkisi büyük muhakkak. Değişen koşullarla değişime ayak uydurarak yol alıyoruz biz de…
Kimi zaman insan, en ferah yerde de olsa içinde bulunduğu ruh haliyle boğuluyor gibi hissedebiliyor kendini ve bunalıyor. Kimi de çok da elverişli koşullarda yaşamasa da içindeki ışığı ile yolunu aydınlatıp güzel kılabiliyor yaşadıklarını. Coşuyor ve coşturuyor…
Zamanı ve koşulları değerlendirmek önemli. Biz de ilk fırsatta yürüyüşe çıkıyoruz. Soğuk, sıcak, yağmur… Bahane çok yürümemek için. Yağmurun yıkadığı sokaklarda tertemiz havayı solumak iyi geliyor. Serinliğin hissettirdiği o değişik hissiyatla ilerliyoruz. Tanıdık bir yüzün uyandırdığı tatlı duyguyla günü ısıtıyoruz. Mimikler maskelenirken artık sadece gözlerden yayılıyor duyguların ışıltısı. Aydınlanıyor gün. Bu ışıltının hiç sönmemesi dileğiyle, dostça kalın…
kar yağdı
yağmur yağdı
güneş açtı
bulutlar toplandı
rüzgar esti
ibre ilerledi mütemadiyen
yıl bitti
yenisi başladı
büyüdü
duygular değişti
insanoğlu özledi uzağı
uzaktakileri
yakın etti yüreğinde
uzakta büyüttüklerini
ve
uzak etti
yakınında istemediklerini…
Bakmadan Geçme
