YAŞLILAR HAFTASI…

Dünyada ve ülkemizde 18-24 Mart tarihleri arası Yaşlılar Haftası olarak kutlanmaktadır. İşte bu amaçla Ankara’da 2011 yılında “Dünya Yaşlılık Derneği” ( DÜNYADER ) kurulmuştur. Derneğin amacı; Uluslararası ve ulusal düzeyde halkı bilinçlendirmek, “Genç Büyükler” adını verdikleri yaşlı insanların yaşam kalitelerinin arttırılması için çalışmalar yapmaktır.

Dünyada olduğu gibi ülkemizde de teknolojik gelişmeler, sağlık hizmetlerinin etkili ve yaygın kullanımı, bilinçli beslenme, hareketli yaşam ortalama insan ömrünü uzatmıştır. Bu nedenle yaşlı nüfusun toplam nüfus içindeki payı bir hayli artmıştır. Ülkemizde eskiden 60-65 olan ortalama insan ömrü 2017 rakamlarına göre erkeklerde 75 kadınlarda 80 olarak belirlenmiştir.

Her canlı doğar, gelişir büyür, yaşlanır ve ölür. Bu canlıların ortak özelliğidir. İnsanoğlu var olduğundan beri bu kuralı değiştirememiştir. Tarihteki çok etkili ve yetkili yöneticiler, krallar emirlerinde çalışan Simyacılara “bana hayat iksirini bulun, benden ne dilerseniz dileyin” demelerine rağmen yaşlılığa ve ölüme çare bulamamışlardır.

Öyleyse yapılacak iş, ömrü boyunca hayatın her alanında çalışmış, üretmiş, insanlığa ve devlete hizmet etmiş yaşlılarımızın son dönem yaşamlarında toplumsal hayata aktif olarak katılmalarını, çocukları ve torunları ile mutlu bir şekilde, kimseye muhtaç olmadan yaşamlarınısürdürebilmelerini sağlamak, bunun için gerekli düzenlemeleri yapmaktır.

Ülkemizde yaşayan ve emekli olma şansını yakalayan insanlarla batılı ülkelerdeki emeklileri kıyasladığımızda her yönden çok geride kaldığımız açıkça görülmektedir. Örnek vermek gerekirse; 2017 rakamlarına göre emekli maaşları Yunanistan’da 2000 Euro, Lüksemburg’da 1850 Euro, İspanya’da 1845 Euro, İtalya’da 1772 Euro, bizde ise 289 Euro dur.

Euro’nun 6TL. Olduğunu varsayarsak, Yunan vatandaşı emekli 2000×6=12.000 Tl. Emekli maaşı alırken bizim emeklilerimiz 289×6= 1734 TL. emekli maaşı almaktadır. Avrupalı emekliler yaşamlarının son yıllarını rahat bir şekilde, dünyayı gezerek geçirirlerken bizim emeklilerimiz bırakın gezmeyi, ailesinin geçimini sağlamak, ev kirasını ödemek, çocuklarını okutmak için çarşıda, pazarda ek işler yapmak zorunda kalmaktadırlar.

Yaşlılara saygı; yılın belli günlerinde huzur evlerine gidip birer karanfil vermekle gösterilmez. Yıllarca ülkesi için üretmiş, vatanı için gazi olmuş yaşlılarımıza insan onuruna yakışır bir yaşam sürdürmeleri için gerekli olanakları sağlanmalıdır.

Öncelikle sosyal güvenlikten yoksun vatandaş bırakılmamalıdır. Emeklilerimizin maaşları vakit geçirmeden kanunda tanımlandığı gibi, dört kişilik bir ailenin konut, yiyecek, giyecek, eğitim, ulaşım, sosyal ve kültürel ihtiyaçlarını karşılayacak, insanca yaşayabilecekleri bir düzeye getirilmelidir.Ancak o zaman onlara gereken saygıyı gösterilmiş oluruz diye düşünüyorum.

Bu duygu ve düşüncelerle tüm “genç büyüklerimizin”bu özel haftalarını kutluyor, sağlıklı, mutlu ömürler diliyorum.

Av. Yaşar Varış