Unutulan yazı
Umutlanıyor insan bazı. Bugüne ve yarınlara dair. Kanat takıp uçası geliyor. Tutmasalar bir anda her şeyi...
Umutlanıyor insan bazı. Bugüne ve yarınlara dair. Kanat takıp uçası geliyor. Tutmasalar bir anda her şeyi yapabileceğine inanıyor ve öyle bir gayret içine giriyor durmamacasına. Ama kimi de umudunu yitiriveriyor. Gördükleri, yaşadıkları, olumsuzluklar, ölümler, hastalıklar, yetememek, yetişememek, güç yetirememek ve bir yerlerde tıkanmak, insanı düşünsel olarak olumsuz etkiliyor, umudunu tüketiyor. Umudun olmadığı yerde de olumlu hiçbir şey barınmıyor haliyle.
Umut etmek istiyorum güzel bir geleceği;
Gençler adına
Ülkem adına
Dünya adına
Barış ekmek istiyorum gönüllere ama çok uzun sürmüyor düşüm. Yaşananları duydukça, izledikçe, insanlık adına hatta hayvanat, nebatat adına, su kaynakları, soluduğumuz hava, hayata dair ne varsa onlar adına iyi beklentilerimi yitiriyorum…
Bir kuş şakıyor dışarıda, içime bir mutluluk geliyor ne güzel; bizim dışımızda var olan bir hayatın mutlu sesleri doluyor evimize. Ama ötede Gölcük’te, Menderes’te toplu balık ölümlerinden haberdar oluyorum, yitiyor kuşun taşıdığı neşe…
“Koca dünyayı başıma dar etme bülbül” diyor ya türkü. Dar ediyor bu haberler dünyayı başımıza.
Gittikçe büyüyen şehir hayatımızdan her gün parsellenen verimli alanların yok oluşunu izliyoruz. Ve düşünüyorum, bir yerde tıkanacak bu süreç. Yetmeyecek yetiştirdiklerimiz bize. Zira yetişmesi için gereken araziyi bulamayacağız. Geriye ne kalacak? İki damla gözyaşı, açlık, ıstırap, eskiye dair özlemle anlatılanlar…
Umudumun gönlü kırık bu demlerde. Nedense ayaklar baş olmuş gibi. Kendini fazlaca sergileyenler önde, taltife layık. Gerçekte üzerinde barındırdıklarıyla ve yaptıklarıyla gerçekten takdiri hak edenler, mütevazı davranıp fazla ses yükseltmedikleri için hak ettikleri değeri bulamamakta bir türlü. Onca çekilen sıkıntı ve verilen çaba heba ediliyor…
Tek taraflı düşünenler, geniş bakabilenleri küçümsemeye devam ettikçe de kırgınlığı geçmeyecek umudun…
haddini bilmek
büyüklük
haddini bildirmek
cabası
kıymet bilmek
yürek işi
kıymetini bildirmek
cabası
unutuyor insan bazı
unutmayı umut etmek cabası…
Bakmadan Geçme
