Tarz-ı Kadim
Neler eskimiyor ki… Daha bundan 25-30 yıl önce mektup yazardık. Bayramlarda kartpostallar gönderirdik sevdiklerimize. Siyah beyaz...
Neler eskimiyor ki…
Daha bundan 25-30 yıl önce mektup yazardık. Bayramlarda kartpostallar gönderirdik sevdiklerimize.
Siyah beyaz bir köşesinde şiirler yazan kartpostallar…
Çokluk aldığım bu şiirli kartları yazıp postalamaya içim elvermez, kıyamazdım.
Zaman, mektup ve kart devrini çoktan kapattı. Şimdi insanlar, ya kısa mesajlar yazıyor yahut da elektronik posta. Her ikisi de kolay ve anlık işler.
Giderek uzaklaşıyor insanlar kağıt kokusundan. Kalem boyasından.
Sadece mektup değil eskiyen…
En çok insan eskiyor, biz fark etmiyoruz.
*
Söz eskimekten açılmış iken…
Sevgili Orhan Veli’nin bir şiiriyle devam edelim.
Eskiler Alıyorum
Eskiler alıyorum
Alıp yıldız yapıyorum
Musiki ruhun gıdasıdır
Musikiye bayılıyorum
Şiir yazıyorum
Şiir yazıp eskiler alıyorum
Eskiler verip musikiler alıyorum
Bir de rakı şişesinde balık olsam
*
Vakit dar ise…
Öyle kendinize ayıracak uzun uzadıya zamanınız yok ise…
Eeee biraz da güzel kelamı seviyor iseniz.
Ya şiir okuyun, güzelleşin. Ya öykü ya da deneme.
Bir deneme kitabı önerisiyle bitirelim sözü.
Gazetemiz yazarlarından Ömer Akşahan öğretmenimin “Boyalı Kuşlar Irmağı”nı mutlaka okuyun. Küçük, küçücük zaman dilimlerinize hoş sözler, güzellikler serpiştirin.
Sevgi, dostluk ve umutla.
