Ödemiş'e amfi tiyatro

Bu yıl 100’üncü yıldönümünü kutladığımız kurtuluşun anısına Ödemiş’te yapılan etkinlikler, Salı günü akşamı yapılan Kafkas Şenliği ve Gülcan Altan konseri ile son buldu. Bu yılki etkinlikler 100’üncü Onur Yılı başlığı altında gerçekleşti. 100’üncü yıl olması nedeniyle doğal olarak daha yoğun bir ‘kurtuluş haftası’ geçirdik. Açıkçası ‘koştur koştur’ etkinlik takip etmekten yorulduk mu yorulduk. Hele 3 ve 4 Eylül günleri yapılan etkinliklerin ardı ardına devam etmesi… Bu kadar yoğun bir etkinlik programı doğru muydu yanlış mıydı tartışması yapmadan, bir farkındalık olması açısından zamana denk düştü diyebiliriz. Öyle ya, ‘bir kurşun atmadık’ safsatası yapanların karşısında ‘Ee öyleyse biz de abartmayalım’ diyecek halimiz yoktu.

Belediyemiz, koştur koştur etkinlik programı düzenledi, Ödemiş’teki bazı dernek ve sendikalardan oluşan demokratik kitle örgütleri de belediyeye destek olmaktan geri durmadı. Ön toplantılar yapılarak, nasıl zenginleştirebiliriz sorusuna yanıtlar arandı.

Bu çerçevede, Kent Konseyi ve ÇYDD yönetim kurulu üyesi olarak bana da bir etkinlik programı düzenlemek düştü. Bu da benzerlerini önceki yıllarda yaptığımız şiir ve türkü gecesi idi.

Geçtiğimiz yıllarda yaptığımız benzeri etkinliklerin daha etkilisini yapmak istedik ama doğruyu söylemek gerekirse annemin sağlık durumu ve 17 Ağustos’ta ölümü nedeniyle bu etkinliğe gereken ilgiyi gösteremedim. Hatta bir ara iptal etmek bile aklımdan geçti.

Ciddi bir hazırlık ve çalışma yapamadığımız için bu gece istediğimiz düzeyde gerçekleşmedi. Bunu söylemeden geçemeyeceğim…

Her şeye rağmen, özellikle kurtuluş yıldönümü ile bağlantılı etkinlikleri kaçırmamaya çalıştım. Bunları ilerleyen zamanlarda değerlendirmeye çalışacağım ama sıcağı sıcağına bir konuyu hemen ele almak istiyorum.

Konserleri baştan sona olmasa da şöyle kıyısından köşesinden ‘gözlemci’ bakışıyla izlemeye çalıştım. Göksel ve Onur Akın’ın performanslarını değerlendirmek haddim değil. Gerek sahne görüntüsü gerekse de müzik kalitesi tartışılmaz ama yer seçimlerini konuşabiliriz örneğin. Her iki sanatçıyı da oturarak ve sakin bir şekilde dinlemek isterdim. Bence Saraçoğlu Stadyumu içinde olsa daha görkemli olacaktı.

Öte yandan Kültürpark içinde yapılan konser ve gösteriler…

Yazıyı uzatmadan söyleyeyim, Ödemiş’te ciddi bir konser alanı eksikliği var ve bu eksiklik Kültürpark içine yapılacak bir amfi tiyatro ile giderilebilir. Amfi tiyatro, arkaya doğru yükselen oturma yerlerine sahip açık hava tiyatrosu demek.

Bu tiyatronun sahnesi sırtını Hulusi Uçaçelik Anadolu Lisesi’ne verirse, yüzü de önündeki koskoca alana bakabilir. Oradaki tuvalet başka bir yere taşınırsa o alanda büyük bir doğal amfi tiyatro yapılabilir. Gösteri ve konserleri ‘illa’ ayakta izlemek isteyenler için ön taraf boş bırakılabilir.

Salı akşamı yapılan Kafkas Şenliği ve Gülcan Altan konserine çok sayıda Çerkes hemşehrimiz katıldı.

Biliyorsunuz, Ödemiş’in iki Çerkes köyü var. Bunlardan biri doğudaki Ertuğrul köyü, diğeri de batı yakasında kalan İlkkurşun köyü. Şenlik için bu iki köy ve Bayındır’ın Arıkbaşı köyünden gelen halk oyunu ekipleri gösteri yaptılar. İnanın bu gösterileri önden üç-beş sırada oturanlar rahat izleyebilirken arka sıradakiler sadece sesleri duyabildi.

Aynı manzara 7 Eylül akşamı yapılan halk oyunları gösterisinde de vardı.

Yazıyı uzatmayalım. Önceki belediye başkanlarımızdan Bekir Keskin’in Ahrandı eteklerinde bir amfi tiyatro projesi vardı ama gerçekleşmedi. O bölge, mutlaka araçlarla gidilmesi gereken bir bölge ama Kültürpark öyle değil. Çok sayıda insan şehir içinden yürüyerek buraya ulaşabiliyor zaten.

Öyle büyük masraflarla değil; alanın biraz yükseltilmesi ve teraslanmasından sonra yapılacak doğal taş döşemesi, antik tiyatrolar kadar görkemli ve yüksek olmasa da Ödemiş’in önemli bir ihtiyacını karşılar diye düşünüyorum.

Eskiden şehir dışında kalıyordu ama yeni hastanenin o bölgeye yapılması doğal olarak buraya ilgiyi arttıracaktır.

Durun, hemen olmaz demeyin…