Kadından şair olur mu diyorlar bayım,
Sanki yokmuş gibi okşanası saçların…
Kadından şair olur mu diyorlar bayım,
Ay ışığına onur konuğu olan hüzünleri yokmuş gibi kadınların…
Kadından şair olmaz diyorlar bayım, hasretle vuslat bekçiliği yapan uzun geceleri hiç olmamış gibi kadınların…
Güzel kadın şairler de var diyorum bayım!
Yüzümü güzel saçımı diyorlar, kirli sakalının ardından gülüşlerle bayım.
Cinsiyetçi söylemler ile esip geçiyorlar…
İlham kaynağı biziz bayım! Şairi adam yapan da, adamı şair yapan da…
Duygusallık bizde var olur, coşku bizde selam durur…
Didem Madak’ın çiçekli şiirleri düşüyor hafızama;
“Yıllardır kendini bulutlarda saklayan illegal bir yağmurum.
Bir yağsam pahalıya mal olacağım.
Ben bir bodrum kat kızıyım bayım
Yalnızlıktan başka imparator tanımaz bodrumum,
Bir süredir plastik vazolar gibi hiç kırılmıyorum… ”
Ardından kadın olmanın duyarlılığını şiirinde buluşturan Türk şiirinin öz annesinden bir dize ile sizin tüm ezberlerinize ters köşe eden Gülten Akın yazıyor: “Ah kimsenin vakti yok durup ince şeyleri anlamaya…” diyor.
Şimdi soruyorum size bayım.
Kadından şair olur mu ya da cinsiyetçi yaklaşımla adam olunur mu?
Cesur, bağımsız kişiliği ve erkek egemen topluluğa meydan okuyan duruşuyla edebiyatın vazgeçilmez ismi Virginia Woolf’tan biz kadınlara bir sesleniş bırakıyorum şuraya;
“Para kazanın, kendinize ait ayrı bir oda ve boş zaman yaratın. Ve yazın, erkekler ne der diye düşünmeden yazın!”
Söz kulağa, yazı uzağa gider, ışık ve sevgiyle kalın.
Güneşin kızı Gülşah…
