İlk babalar günüm…

featured
service
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

19.06.2022 Günlerden yine bir Babalar günü, ama benim için hepsinden farklı yanı artık benimde bir Baba olmuş olmam.

Sağolsunlar benim için çok değerli bir iki yakın dostum babalar günümü kutlayarak bana çok özel bir hissiyat yaşattılar. Belki de ilk Babalar günüm olduğundan şimdilik bir iki kişi kutladı. O ne güzel bir duyguymuş, o ne tatlı ne güzel bir sorumlulukmuş şuan yanımda olmasa da, bakışlarımızla anlaştığımız tek tük kelimeler heceleyen gülümsemesiyle güldürüp, ağlamasıyla beni hüzünlendiren Allah’a şükürler olsun bir yavrum var benim.

Babasını yitirmiş olan değerli dostlarım var anlıyorum sizi…

Parçalarını yüreğimde birleştirdiğim yarım yarım yaşadığım çocukluğumda kimi zaman yıllarca Babamı göremediğim oldu. Ben iyi bilirim hasreti ben iyi bilirim hüznü… Hele o bayramlar yok mu?, Bayramlar yaklaşırken herkesi bir heyecan bir heves saran bayram arifeleri boğazımda bir yutkunma bir mahcubiyet bir elemdir benim için. Hani kaçtığın bir şey üstüne gelir ya o misal… Aileler görürdüm çocuklarını ellerinden tutup alışverişe götüren ne güzel şeydi onları izlemek.

Bazı zamanlar vardır yüreğin orada, bedenin farklı yerde olduğu. Oysaki hem analığını hem babalığını da gördüm onun, sonrasında bir savruluşla… Oturduğu yerden erinen bir elem abidesi çocuk, adeta bir artık gibi herkesin gözünde bir külfet bir fazlalık ve nereden oldu bu denilmiş bir çocuktum ben.

Bu ilk değil ki… Ben babama hep hüzünlü bir hasretle yaşadım.

Dengelerin hatırına bu ilk olmayan hasretlik hüznü ‘nü uzaktan izleyerek senle ona katılmamış güzel duyguları yaşadığını bilmek bir evlat olarak bana görememenin ve yanında olamamanın tesellisi niteliğinde.

Allah sağken babaları evlatlarından evlatları babalarından ayırmasın. Anlamını bilerek layıkıyla yaşayan tüm babalarımızın, Babalar Günü’nü en içten dileklerimle kutluyorum.

Sevgi ve saygılarımla sağlıcakla kalın.

İlk babalar günüm…