Gençlik, insan ömrümün baharı ya da en çok hangi mevsimi seviyorsan o. Düşünsene, vücudunun hiçbir zerresi bir daha gençlik yıllarındaki gibi çalışmayacak. Yüzlerdeki bahar tazeliği, hızlı trenler gibi işleyen zeka. Gözlerde gün ışığını andıran parıltı ya da ağızdan tıpkı bahar yağmurları gibi hiç düşünmeden hızlıca dökülüveren sözler. (Nitekim zaman, düşünerek konuşmayı tepemize vura vura öğretecek.)
Elimizdeki tabağı şuradan şuraya koymaya mecalimiz yok ama bıraksalar dünyayı da kurtarırız hani! Öyle büyük tavırlar.
Duyguların çok yoğun yaşandığı evreler. Çok mutlu, çok üzgün, çok öfkeli… Bütün “En”ler burada ama şöyle bir ayrıntı var, hepsi de gerçek! Aşkı da nefreti de samimiyeti de korkusu da…
Çok fazla yaş almadım şu hayatta ama gördüğüm bir şey var ki zaman, insanlardan gençlik yıllarında yaşadığı her gerçek duyguyu parça parça alıyor.
Menfaatler ve işgüzarlıklar, insanin içinde yanan gençlik ateşine yavaş yavaş sular döküyor sanki… Büyüdük ve kirlendi dünya misali…
Madem ki gençlik içimizde bir har ateş ve zaman bu ateşi söndürmek adına bütün kozlarını kullanacak, biz de tecrübesizliğin bize verdiği yetkiye dayanarak bütün hoyratlığımızla yaşayalım. Her işe burnumuzu sokarak, elimizin hamuru, ayağımızın çamuruyla!
19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı kutlu olsun!
Yaşamanız dileğiyle…
