Görmediğimiz ne kaldı bu yıl…
İnsanlığın ancak yüz yılda bir yaşadığı talihsiz olayların hepsi kapımızı çaldı neredeyse.
Sanki Pandora’nın kutusu açıldı da içindeki bütün kötülükler dışarıya fırlayıverdi. Ölümler, ölümler…
Hastalıklar, deprem, sel…
İnsan, düşününce “Bu kadar da olmaz” diyor.
Bütün insanlığın evlerine kapanacağını, ülkeler arası gidiş gelişlerin duracağını bundan sadece bir yıl önce biri söylemiş olsa idi muhtemelen ona biraz deli gözüyle bakardık. Gülümserdik. Açıkça olmasa bile bıyık altından.
Oysa yaşam böyle. Bazı şeyleri öngörebilmek, bilgi ve birikim gerektiriyor.
Kağıt…
Kalem. İnsanların yaşamındaki iki sihirli nesne.
Tarih, hepsini yazıyor bunların ve bu noktada tarihi doğru okumak önem kazanıyor.
Geçmiş yaşantısından dersler çıkarabilen insan, nasıl yaşamda daha emin adımlarla ilerliyor ise toplumlar için de aynı şey söz konusu.
Geçmişi okurken iki önemli ilkemiz olmalı.
Bunlardan ilki, “Neyi iyi ve güzel yaptım?” sorusunun karşılığı. Bunu görmek, kendimizi gelecek günlerde daha iyi bir noktaya taşımaya yardım edecektir. İyi olduğumuz konu yahut iş; çalışırken zevk aldığımız, zevk aldığımız için de öğrenmeye daha açık olduğumuz alanımızdır.
Kolaydır bizim için. İşin içinde sevgi vardır çünkü.
Aynı şekilde başarısızlıklarımızın nedenini görmek de tekrar aynı hataya düşmemizi engelleyecektir.
Peki birey olarak, toplum olarak hatta tüm insanlık adına yaşadıklarımızdan öğrendiğimiz bir şey var mı sizce?
Buna evet diyebiliyorsak her birimizi 2021 yılında daha güzel ve yaşanası şeyler bekliyor demektir.
Hayır diyorsak neyin beklediğini söylemeye gerek bile yok sanırım.
*
Yaşamda insanın sahip olabileceği en büyük zenginlik, umut olsa gerek. İnsan, umudunu yitirmedikçe her türlü zorluğun üstesinden gelebilir.
Daha umutlu olalım ki bizi mutsuzluğa ve yılgınlığa sürükleyen şeylerden paçamızı kurtarabilelim.
2021 yılının ülkemize ve tüm insanlığa sağlık, huzur ve mutluluk getirmesi dileklerimle.
Kendinize iyi bakın.
Yeni yılda görüşmek üzere.
Sevgi, dostluk ve umutla.
