Kadın defteri
“Acısı eskimiş Bir ağıt dolanıyor Dilime…” Bitmiyor. Belki de hiç bitmeyecek. “Coğrafya kaderdir” diyor ya İbn-i...
“Acısı eskimiş
Bir ağıt dolanıyor
Dilime…”
Bitmiyor. Belki de hiç bitmeyecek. “Coğrafya kaderdir” diyor ya İbn-i Haldun. Belki de öyle. Coğrafya, insanın kaderi.
Birinin acısı henüz eskimeden bir başkasının acısı ekleniyor.
“Kadın cinayetleri.” Birileri, her şeyi kendi hakkı olarak görüyor yazık ki. Pek çok insan için yaşamda bir sınır yok. Her şey onların hakkı. İstediklerine ulaşamadıklarında da cinayetler. Sönen yaşamlar… Acısı hep yaşayacak kadınlar.
Bu kadınlar ki evlat, anne, kardeş…
Her birimiz, eskilerden kalma bir kitap edinmeliyiz belki.
Her satırını sözcük sözcük, hece hece, harf harf okumalıyız. Belleğimize kazımalıyız. Kitabın adı mı?
“ADAB-I MUAŞERET”
Yaşamda hüner olan şey; zayıfı ezmek, yok etmek değildir.
Zayıf olanın elinden tutmak, onu kaldırmaktır insanca olan ve insana yakışan şey.
Bir şiirle noktalayalım sözü.
k/adın defteri
gün ağarınca
ağarmıyordu
yaşam…
insan
en uzağındaydı
kendisinin
ayrılıklar
diyordu
çalakalem yazarak
aşk diyordu
sevda diyordu
biteviye…
kimi taş
kimi demir
kimi tuğladan
kozasını örmedeydi insan…
tırnak
yabanıydı
parmakların
kan
yüreğin yabanı
insan insanın yabanıydı
çığlığını duyduk mu
sesine ses arayanların
nefesini
duyduk mu
kimdik biz
neredeydik
hep unutuyor muyduk
hep sağır
hep lal miydik
birbirimize…
gün ağarınca
ağarmıyordu
yaşam…
22/07/2020
Ödemiş
Sevgi, dostluk ve umutla.
Bakmadan Geçme
