İnsan isterse
Günün ilk saatleri. Sabah. Yürüyüşünüzü yapmak için evden çıktınız. Yahut da işe gidiyorsunuz yürüyerek. Pek bir...
Günün ilk saatleri.
Sabah.
Yürüyüşünüzü yapmak için evden çıktınız. Yahut da işe gidiyorsunuz yürüyerek. Pek bir aceleniz yok.
Sağınıza solunuza bakına bakına yürüyorsunuz. Kaldırım taşları arasında, bir parçacık toprağa tutunarak boş vermiş bir bitki. Dalları öyle güzel, dal uçları öyle tomur tomur… Yeşilinin tam ortasına bir çiçek.
Bu, umuttur insana.
Biraz durup bakar insan.
Taşın arasına sıkışmış, inatla yaşama tutunmuş…
*
Yıkılmış bir taş duvar.
Taşlar eskimiş. Toprağa yaklaşmış ancak hala taş.
Taşların arasında bir ağaç.
Aklınıza bahçeye diktiğiniz fidanın yerine tutmadığı, kuruyup gittiği gelir o an.
Çaba da göstermiş olmanıza rağmen olmamıştır.
Kısmet, dersiniz. Orada olmadı da burada taşlar arasında üstelik kendi kendine yaşam bulmuş, büyümüş, boy vermiş.
*
İnsan da böyle değil midir? Kimi çok iyi şartlarda doğar. Etrafındakiler onu yetiştirmek için elinden geleni yapar.
Sonra bakarsınız ki sonuç, pek de istenilen gibi değil.
Bencil, sadece kendi çıkarını düşünen, faydasız bir kişi.
Bazıları da taşlar arasında yaşam bulan çiçekler gibi. Onca zorluğa rağmen yaşama tutunmak için, ilerlemek için çaba göstermiş.
Arada gözümüze çarpınca “Vay be…” dediklerimiz.
İnsan isterse…
Taştan bile güç alır.
İnsan istemezse taşa değer, yıkılır.
Bir şiirle noktalayalım sözü. Eski şiirlerimden biriyle.
yabanıl incir düşleri
ela gözlerinde
zamanın saklı düşleri
erken inen
akşamlardan artan
kayboluşların…
gün ortasında
sahipsiz
darda
ve
peşinden koştuğun
bilmediğin
sarmadığın
eylemediğin
bir yabanıl ağaç
gövdende…
bir kale duvarında
görmüştüm.
yeşilden yeşil bir incir
taşlara tutunmuş.
topraktan azade dalları
Tanrı’ya yakın dal uçlarında…
bir kırık tekne
su almada an be an
her yöne açık çalkanışları
her yönden uzak
bekleyişleri…
bir şey var biliyorum
başladığı yerde biten
kırılırken tazelenen
ölürken dirilen
yokluğuyla var eden kendini…
neden
böylesine mavi
gemileri yanmış bir kaptan
biliyorum.
25/11/2010
Sevgi, dostluk ve umutla.
Bakmadan Geçme
