Hayata sorular
“Bugün kendin için ne yaptın?” Bu soruyu soruyorum arada bir gençlere. Şaşkın şaşkın bakıyorlar yüzüme, “Bu...
“Bugün kendin için ne yaptın?” Bu soruyu soruyorum arada bir gençlere. Şaşkın şaşkın bakıyorlar yüzüme, “Bu hoca ne diyor?” dercesine. Ama bir farkındalık oluşuyor ve akla kapı açıyor bu soru. Hiç düşünmedikleri bir konu hakkında düşünüyorlar bir süreliğine.
Aslında günlük yaşantı içerisinde çoğu zaman en son kendimizi düşünüyoruz. Kendimize zaman ayırmayı, sadece kendimiz için bir şeyler yapmayı, bir aktivite içinde yer almayı öteliyoruz sürekli. Hele anne- babaysanız çocuklarınız çıkıyor ön plana. Onlara göre ayarlıyor, planlıyorsunuz yaşantınızı. Çocuklar küçükken belki işler daha kolay, ellerinden tutup sizin istediğiniz yere gidiyorsunuz da yaşlar ilerledikçe, okullar değiştikçe, zaman planlaması da değişiyor. Bu, çevremde bulunan insanlardan sıkça duyduğum bir durum. Bilmiyorum sizlerin de hayatında da böyle mi?
“Sabah kalkınca aynaya baktın mı, baktıysan kendine gülümsedin mi?” Bir diğer sorum, bu oluyor bazen. Bunu da biraz garip karşılıyor gençler. Çoğu kendine gülümsemiyor. Sabah kalktığımızda ilk işimiz kendimize gülümsemek olursa o günün daha iyi geçeceğine inanıyorum. Yapılacak küçük bir eylem, pozitif enerji verecek ve günün geri kalanı için de tetikleyici olacaktır hiç şüphesiz. Gülümsemek kadar çok yakışan başka bir hal yok insana. Bir tebessüm, çok farklı kapılar açıyor hayatın içinde hiç şüphesiz. Sorumu yadırgayıp kendine hiç gülümsememiş olanlara ödev veriyorum ben de, “Bir hafta boyunca sabah kalktığında aynaya bakıp kendine gülümse” diye.
Ufak bir dokunuşun ne zararı var? Bu arada perşembe günü bir arkadaşımın gönderdiği iletiden 3 Ekim‘in “Dünya Gülümseme Günü” olduğunu öğrendim. “Hım… Demek ki bu benim yaptığım uygulama, yerinde bir uygulamaymış” diye mutlu olup gülümsüyorum. Günün bir yerinde ben de bir tebessümle anı güzel kılıyorum. Siz de zaman zaman kendinize gülümseyenlerden misiniz? Değilseniz, gülümsemeyi dener misiniz?
Daha önce de yazmış olmalıyım, sevdiğim bir teyzem vardı. Görüşmelerimizi bitirirken “Özüne iyi bak” derdi. Bu cümleyi ilk duyduğumda şöyle bir durduğumu hatırlıyorum. Ne güzel bir kullanımdı bu. Özüne iyi bakmak nasıl olur? Özüne iyi bak. Sana dair ne varsa cevherine sahip çık ve ona çok iyi bak. Zira seni sen yapan o. Ne dersiniz, doğru mu yorumluyorum bu sözcüğü ve cümleyi?
Siz de hayata sorular soruyor musunuz?
sorular, sorular, sorular
hayatı bu sorular yordular
insanlık sorularla soluklandı
sorularla bunaldı
ama
hep sorularla yol aldı
cevap bulan ilerledi
bulamayan şaşakaldı…
sorular, sorular, sorular
doğru soruyu soranlar
özünü buldular…
Bakmadan Geçme
