Gedik yolunda idim!

‘Orada idim!’ veya ‘şahit oldum!’ gibi ifadelerle karşılaşmışsınızdır. Biraz övgü kokar bu ifadelerde. İşte ben de bu başlığı atarak ‘Gedik yolu yürüyüşünde ben de vardım!’ diyerek kendime bir övünç madalyası taktım.

Peki nedir bu Gedik yolu? Kısaca anlatayım:

Gedik, Kiraz’ın batısında Ödemiş’e sınır olan bir köydür. Bucak da Ödemiş’in doğusunda Kiraz’a sınır olan bir köydür. Bu yol, Ödemiş ile Kiraz arasında halen kullanılan antik bir yoldur.

**

Ödemiş’ten Kiraz’a Kaymakçı üstünden giderseniz 30 kilometre, Bucak/Gedik üstünden giderseniz 20 kilometredir. Ödemiş’in Kurucuova, Uzundere ve Köfündere köylerinin kuzeyinde kalır. Kestirmedir. Hem de asfalttır. Bu bölgede sakin sakin bir merak gezisi yapmak isterseniz dağ armutları, böğürtlen ve ahlat ağaçları, kıyılardaki üzüm asmaları arasından ilerleyerek rahatlıkla Kiraz’a ulaşabilirsiniz.

**

Bu yolun antik olmasının yanısıra başka bir özelliği daha vardır. O da Ulusal Kurtuluş Savaşı’nda, yani 4-5 Eylül tarihlerinde Kiraz’dan Ödemiş’e gelen milis kuvvetlerinin kullandığı bir yoldur.

Ödemiş’in düşman işgalinden kurtuluşunun 100. Kurtuluş yıldönümü hazırlık toplantılarında bu ruhu yeniden canlandıralım önerisi yaptık. Öyle ya, kurtuluşun 100’üncü yıldönümü sadece yarışmalar ve konserlerle kutlanmamalıydı.

Önerinin ilk hali, yürüyüşün Alaşehir’den başlaması ve Ödemiş’te sonlandırılması şeklinde idi. Fakat yolun biraz uzun olması nedeniyle Ödemiş sınırından başlatılmasında karar verdik. Ayrıntıları bir kenara bırakalım. Sonuçta bu yürüyüşün Gedik’ten başlatılmasına karar verildi.

**

Yazılı, görsel ve sosyal medyadan takip etmişsinizdir. 100’üncü yıl nedeniyle hem kapsamlı hem de özüne yakışır etkinlik ve çalışmalar yapıldı. Örneğin, Kaymakçı’daki Gökçen Efe anıt mezarlığı onarımdan geçti. Orada yapılan bir törende kurtuluş savaşına emek veren efelerin torunlarına anı plaketi verildi.

**

Gedik antik yolu yürüyüşüne mesafenin uzak olması nedeniyle katılmakta tereddüt ettim ama mademki atalarımız bu yolu Ödemiş’i kurtarmak için yürümüştü… Neden ben de 100 yıl sonra yürümeyeyim dedim. Ayrıca bu yürüyüşü Kent Konseyi adına öneren bendim. Önerip de kaytarmak bana yakışmayacağına göre, ben de Efe Dağcılık önderliğinde, yaklaşık 30 kişi ile yapılan yürüyüş ekibinin içinde yer aldım.

Belediye’nin tahsis ettiği bir otobüs ile Bucak-Gedik arasında kalan sınıra kadar gidip 100 yıl önceki milis ruhunu yaşadık. Yazıyı daha da duygusallaştırmayayım. İyi ki yürümüşüm.

Yurtdışı gezileri yaptım ama doğup büyüdüğüm Kaymakçı’nın bir tepe ötesindeki bu yolu ve ovayı hiç görmemiştim. Zeytinlikler, incirlikler ve çeşitli meyve ağaçlarının arasından Bucak, İrimağzı, Küçükavulcuk ve Ocaklı üstünden yaptığımız yaklaşık 3 saatlik bir yolculuğun ardından saat 11.30 gibi KültürPark’ta bekleyen Zeybek Ateşi ekibi ve Osman Kalay’ın seslendirdiği zeybek türküleri ile buluştuk.

**

Kalıcı ve geleceğe anı olarak bırakılacak güzel işler yapmayı ve bunların içinde yer almayı seviyorum.

Geçen yıl da 30 Ağustos’ta Bozdağ zirveye gece yürüyüşü yapmıştık. Gediz ve Küçük Menderes ovası ışıl ışıldı. Hem de Belkahve’ye kadar… Güneşin doğuşunu izledik. Gün doğarken zeybeklerin oynayışını…

**

Evet… Ben de Gedik milis yolu yürüyüşünde yer aldım. 100 yıl önceki havayı soludum.

Tabii ertesi günü her yerim ağrıyordu… Olsundu. Ama “Oradaydım!..”

Bu yürüyüşün, gelecek yıl Kiraz’ın Hisar köyünden başlatılması ve geleneksel hale getirilmesi dileği ile.