Eyüboğlu, Şiirler ve Kediler
'Biz de bir kere sevinebilseydik. Çiçek açmış ağaçlar gibi çıldırasıya.' Yukarıdaki dizeler, sevgili Bedri Rahmi Eyüboğlu'na...
“Biz de bir kere sevinebilseydik.
Çiçek açmış ağaçlar gibi çıldırasıya.”
Yukarıdaki dizeler, sevgili Bedri Rahmi Eyüboğlu’na ait. Bahar ve Biz şiirinden iki güzel dize.
Bedri Rahmi, Türk şiirinin en usta kalemlerinden biri. Öyle dizeleri var ki bir koca hikaye, bir koca roman eder.
“Seni düşününce bir çakıl taşı ısınır yüreğimde.”
“Nar tanem nur tanem bir tanem..
Ağaç isem dalımsın salkım saçak
Petek isem balımsın.”
Bazı insanlar vardır. Siz de tanırsınız onları. Çok değildirler aslında. Öyle her köşe başında, her caddede, her sokağın sonunda rastlayabileceğiniz kişiler değildir bunlar.
Bedri Rahmi de öyle insanlardan biri.
Şiir üslubu, içtenliği, dünyaya bakışı ile muhteşem bir şair ve insan.
Arada öykündüğüm çok olur kendisine. Ne güzel bir cümledir bir şiiri yahut bir kısa öyküyü okuduktan sonra “Bunu ben yazmış olmalıydım” cümlesi. Bir eser için yapılabilir en güzel değerlendirmedir bu zannımca. Ve bir eser için söylenebilir en güzel cümle.
Sevgili Eyüboğlu’nun dizeleri ile devam edelim…
İstida şiirinden
Ya Rab! İnsan oğullarından çektiğim yeter
Gök yüzünden benim hisseme düşeni ver
Altına dilediğim gibi ömrümü sereyim
Mendil kadar olsun tarlamı ayır
Beni doyuracak ağacı göster
Rabbim! İnsan oğullarından çektiğim yeter
Yalnız senin ellerin gezinsin ömrümde
Beni yalnız sen mahkum eyle sen azat
Ve yalnız sen canımı iste benden ki
Nereye saklayacağımı şaşırmadan vereyim.
Bir bardaktaki su, ancak bardak dolunca taşar. Ve dökülen bardağın içine dolmuş olan sudur. Böylesine güzel dizeleri kaleme alan bir şairin iç güzelliği hakkında söz söylemek elbette haddime değil. Ben, ancak ondan taşan bir iki dize için bir şeyler söyleyebilirim.
Not: Siz, bu yazıyı gelecek yazının önsözü sayın. Asıl söylemek istediklerimi sonraya sakladım.
Sevgi, dostluk ve umutla.
Bakmadan Geçme
