Bulutlar ve gökyüzü
Zaman… Göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor zaman. 2019 yılını çoktan geride bıraktık. Yeni yıl, eskimeye başladı...
Zaman…
Göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor zaman. 2019 yılını çoktan geride bıraktık. Yeni yıl, eskimeye başladı bile.
Her birimiz koşuyoruz. Her birimizin yetişmeye çalıştığı bir yer olmalı. Gecemizi gündüzümüze katıp didiniyoruz.
Umut ediyor insan.
Yenilikler söz konusu olunca yeni yeni umutlar yeşeriyor. Eskiyenleri değiştirmek istiyoruz. Yaşamımıza yeni şeyler katmak istiyoruz. Yaşamımızı aydınlatan yüzler artsın istiyoruz.
Gün ne getirirse getirsin, gece neleri bağrına gömerse gömsün. Bu böyle devam edip gidiyor işte.
Biz yine güzel günler, haftalar, aylar, yıllar dileyelim. Sağlık, mutluluk ve başarı dileklerimizi de ekleyerek.
*
Bulutlar da yağmur umudu değil midir maviliklerde.
Yağmur ki berekettir
Yağmur ki bolluk.
Yaşam, enerji, sıcaklık…
*
Söze Ritsos’un dizeleriyle devam edelim.
Şiirce,
Sana bu pembe bulutları göstermek istiyorum gecede.
Ama görmüyorsun.
Gece olmuş -insan neyi görebilir ki?
Artık senin gözlerinle görmekten öte bir seçeneğim yok,
diyor,
demek ki yalnız değilim, yalnız değilsin.
Gerçekten de
bir şey yok sana gösterdiğim yerde.
Sadece bir araya gelmiş yıldızlar, yorgun,
bir kır eğlencesinden kamyonla dönen insanlar gibi,
hayal kırıklığına uğramış, aç, hiç biri türkü söylemeyen,
terli avuçlarında ezik yaban çiçekleri.
Ama ben direteceğim, diyor, görmekte ve sana göstermekte
çünkü sen görmezsen, sanki ben de görmemiş olacağım-
hiç değilse senin gözlerinle görmemekte direteceğim-
ve belki bir gün buluşacağız başka yönlerden gelip.
Sevgi, dostluk ve umutla.
Bakmadan Geçme





