Bi' gayret
En umulmadık yerde boy verebilir bir yaşam ve değişebilir hayata tüm bakışın. Umudunu kesme… Kaldırımla bahçe...
En umulmadık yerde boy verebilir bir yaşam ve değişebilir hayata tüm bakışın. Umudunu kesme…
Kaldırımla bahçe duvarının kesiştiği çizgiden boylanmış ve çiçeğe durmuş hercai. Durup bakıyorum hayretle. Güneşin altında ışıldıyor çiçekleri. Ne kadar şartları zorlayarak orada hayata tutunduğunu düşünüyorum. Büyümek, gelişmek ve çiçeğe durabilmek için çok yetersiz ve güç bir ortam ama şartlar engelleyememiş çiçeğe durma arzusundaki hercai tohumunu…
Durup biz insanları düşünüyorum. Ne çok bahane üretiyoruz, ne çok şeyden şikayet ediyoruz ve bunları yaparken var olan potansiyelimizi de yok ediyoruz. Gerçekten istemiyor muyuz yapacağımızı? Sonucu hak etmek için kendimize ulaşılacak güzel bir hedef mi koymuyoruz? Ya da ideal şartların oluşması için hep öteliyor muyuz harekete geçmeyi? Belki yetersiz görüyoruz kendimizi ve yetersiz gördüğümüz yönlerimizle de yol alabileceğimizi düşünmeyip vaz mı geçiyoruz? Erkenden pes edip zorlamıyoruz mevcut şartları.
Belki kusurlarımızı, eksiklerimizi severek, kabul ederek onlarla birlikte yol almayı denemek gerekiyor. Mecbur olduklarımızı eleştirmek yerine onlarla beraber, onlara rağmen yol alabilmeyi deneyimlemek gerekiyor. Zira durmak değildir ileriye götüren, küçük de olsa atılan adımlardır. İzlediğim bir filmde “Cesur vuruşları yapmazsan güzel bir resim yapıp yapmadığını bilemezsin” diyordu. Güzel bir replik. Evet cesur olmak, gözü karartmak gerekiyor biraz da. Cesur olmak demek, olmayacak şeyleri yapmaya çalışmak olarak anlaşılmamalı tabi ki ancak o duvar dibine düşüp tutunabildiği şartları en iyi değerlendiren tohumcuktan ilham alınabilir değil mi? Ne dersiniz?
Ucundan tutunduğun hayat senin
Yaptıkların sesin
Yapamadıkların geçmişin
Hadi
Bi’ gayret
Tutun yakaladığın yerden…
