Yerçekimli Karanfil Üzerine

…………….

Sen karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte

Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel

O başkası yok mu bir yanındakine veriyor

Derken karanfil elden ele.

Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle

Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil

Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk

Birleşiyoruz sessizce.

Edip Cansever'in güzel şiirlerinden biri. Belki pek çoğunuz okudu ya da şimdi okuyor.

Tmolos Edebiyat'ta yazıları yayınlanan bir arkadaşımız 'Yerçekimli Karanfil' ile ilgili bir anısını paylaşmış geçen gün.

Çok hoş etkileyici ve güzel bir anı.

Bu güzelliği kısaca sizlerle paylaşmak isterim.

Öğretmenler gününde bir öğrencisinden bir mesaj geliyor. Mesajın içeriği kısaca şöyle:

'Sen karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte

Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel

O başkası yok mu bir yanındakine veriyor

Derken karanfil elden ele.

Siz bana bir karanfil verdiniz. Kitaplarla ve şiirle tanıştırdınız. Sonra ben okumayı ve şiiri çok sevdim. Kendimden büyük küçük herkese bunu aşılamaya çalıştım.'

Olumsuz yanlış olanı nasıl ki görerek öğreniyor isek şüphesiz güzellikler de görülerek çoğalıyor.

Hiç çiçek sevmeyen biri bile güzel bir bahçenin yanından geçerken iç geçirir. Ve bir parça da olsa içinde çiçek yetiştirme isteği duyar. Küçük bir ışık yanar onda. Minicik belki miniminnacık..

ve gün gelir çoğalır aydınlık.

Nail Güç'e yazın yaşamında başarılar diliyorum. Güzellikler üretmeye devam diyerek selam ve saygılarımı sunuyorum.

Sevgili edip Cansever'le devam edelim. Şiirle…

Şiir güzelliktir.

Hiç böyle ısınmamıştım

Daldaki vişneye,

Vitrindeki aydınlığa,

Salça kokusuna mutfağımın,

Akan dereye, uçan buluta,

Hiç böyle ısınmamıştım yaşamaya.'

*

Bütün günler yenileşir her bekleyişte

Ve bütün dünler, bütün geçmişler

Kapını açarsın ki bir de, hiç kimseler yok

Çaresiz, benim sana gelişim de hep böyle.

Dün akşama doğru turuncu bir bulut geçti

Sonra bütün bulutlar hep birden geçti

Anılar, anılar, belki hepsi bir kelime

*

Beni uykudan uyandırır uyandırmaz

Dünyanın bütün huyları yüzünde

Ben bunlardan birini seviyorum en çok

Sana bir nar kesip uzatıyor ya doğa

Tutsam tanelerini

Sevincin gözyaşları derdim buna.

Sevgi, dostluk ve umutla…