Yanlışı öldür, yanlışı sev!

Bir Romalının yukarıdaki sözü:'Interfice errorrum, dilige errantem' (Yanlışı öldür, yanlışı yapanı sev!) çok farklı bir bakış açısı! Okullarda Roma Uygarlığına ilişkin okuduklarımızın hiçbirinde bu tür bir söze yer verilmemişti; yazılanların birçoğu yüzeyseldi.

Biz evimizi havalandırırken ne yaparız? Tüm pencereleri açarız değil mi? Gönül de ruhun bir penceresidir. Bu pencerenin kanatları zaman zaman açılır. Ruh evimizde hüsnü kabul görenler olduğu gibi sindirilmeyen nice varlık vardır. Oysa o ev, koca bir evreni sığdıracak bir büyüklükte yaratılmıştır.

Orada kurda, kuşa, sevdiklerimize olduğu kadar düşmanlara da yer vardır. Dost ve arkadaş kabul ettiklerimizin yanlışları karşısında isyan eder, bazen onları ömür boyu sileriz. Oysa yanlışları öldürecek yerde yanlış yapanları öldürdüğümüzü ancak yitirdiğimizde anlarız.

Onlar yanlışlarıyla kabul edildiğinde yapacağımız tek şey; güzel bir günde gönül penceresini açıp dostların yanlışlarını silkelemek! Böylece onları yeniden kazanabiliriz. Çünkü o dostlar kolay kazanılmıyor. Hatasız dost arayan dost edinemez sözü ne güzel örtüşüyor şu Romalının sözüyle.

Ömer AKŞAHAN

Sonbahar Soloları, Deneme, Kıyı Yayınları, s.172, 1.Baskı, 2011, Ödemiş.