Sokak hayvanları

Geçtiğimiz günlerde evimde televizyon kanallarını değiştirirken bir kanalın haber programında bir vatandaşın kaldırım kenarında uyuyan bir sokak köpeğine ayağıyla tekme atarak hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam etmesi, köpeğin büyük bir korku ile ayağa kalkıp korkuyla koşar adımlarla oradan uzaklaşması, şahsen beni çok üzdü ve düşündürdü. Oysa hayvanlar da bu tabiatın bir parçasıdır. Bu tabiat, yalnızca bize ait değil.

Halk arasında güzel bir söz vardır 'Hayvan sevmeyen, insan da sevemez' diye. Aslında buradaki düşünce, bir canlıdan karşılık beklemeden sadece sevgi alışverişinde bulunmaktır. Hayvan sevgisini evlatlarımıza öğretmeliyiz. Hayvan sevgisi, çocukların ruhsal değişiminde büyük bir katkı sağlar. Küçük bir çocuğun hayvanın bakımına ve beslenmesine yardımcı olması, onun mutlu olmasını istemesi, başka bir canlının sorumluluğunu paylaşması, kişisel gelişimine büyük bir katkı sağlar. Toplumumuzun birçoğu, evlerinde veya iş yerlerinde kedi, köpek, kuş ve balık gibi hayvanları beslemekten de büyük keyif almaktadırlar.

Yollarda sahipsiz olarak dolaşan sokak havanlarına bu kış günlerinde ne kadar sahip çıkabiliyoruz? Bir kap su, bir parça ekmek, barınacak bir yer verebiliyor muyuz? O sokak hayvanlarına verebileceğiniz bir parça ekmek, inanın bizi çok mutlu edecek. O sokak hayvanları, sizi görmese bile kokunuzdan, ayak seslerinizden, motorunuzdan veya otomobilinizin sesinden sizin geldiğinizi tanıyacak, kuyruğunu sallayarak sevincini anlatmaya çalışacaktır.

Zaman zaman kendimi, 'Allah'ım, hiç kimseyi aç bırakma. Sokak hayvanlarımızı aç bırakma' demekten alamıyorum. Bütün canlılar, tabiatın bir parçasıdır. Bizim tabiatta ne kadar yaşamaya hakkımız varsa hayvanların da mutlaka vardır. Sokak hayvanlarımıza hepimizin sahip çıkması gerekmektedir. Yerel yönetimler hayvanlara sahip çıkıyorlar ancak yeterli değil. Daha fazla sahip çıkması gerekmektedir. Hükümetimizin hayvan hakları yasasını bir an önce hayata geçirmesi gerektiğini düşünüyorum.

Haftaya buluşmak dileğiyle, hoşça kalın…