Korkma küçüğüm, varlığın umut vaat ediyor

'O kadar güzeldin ki,

Şelale gibi saçların, narin ellerin

Masum gözlerin ve mağrur bakışların

Seni kelimelerle anlatmak hiç mümkün olmadı

Ve bir o kadar da eksikti içinde bir şeyler…

Güçlü gözükeceğim diye

Kaybolup giden yıllarını görmezden geldin hep

Kimse acımasın sana diye

Sustun…

Kimseye anlatmadıklarınla vardın hep sen

Kalabalıklar içinde parlasan bile

Karanlık tarafınla yitip gitmekten korktun

Ama o kadar güçlüydün ki,

O karanlık tarafın seni asla alt edemezdi

Bozmak istemedin kutsal yalnızlığını

Kimse ile paylaşamadın kendini

Belki de bencildin…

Hlbuki en iyisini ve en güzelini yaşamayı hak etmiştin çoktan

Kendine bile itiraf edemediğin korkuların,

Seni küçük düşürecek diye

En iyisinden vazgeçtin hep

Ama şunu bil ki küçüğüm

Senin masumiyetin akan suları, esen rüzgrları durdurur

Dünya tersine döner de kimsenin gücü yetmez

Senin berrak masumiyetinin karşısında durmaya…

Korkma küçüğüm, varlığın umut vaat ediyor.'

Deyiverdi iç sesim.

İrkilmeme sebep olmuştu.

Bilmezdim kendimi böyle gizli gizli avuttuğumu…