Kış

Kış mevsiminin en soğuk zamanları.

Dağlarda kar var.

Şehir yaşamında da ayaz.

Sabah erken uyanıyorsanız ve çıkıp yürüyorsanız, yol kenarlarında buza kesmiş kırağı vurmuş yapraklar karşılıyor sizi.

Zemheri, eskilerin deyimi ile. Kışın dibi, argo tabiri ile.

Böyle havaların en güzel sığınağı, insanın evi. Hele sobanıza atacak odun kömürünüz var ise… Çıtır çıtır odun sesleri. Taze demlenmiş bir bardak çay… Hayal bu ya, bir de nar gibi kızarmış kestaneler mis kokulu.

Evde olmak istemiyorsanız şöyle cam kenarında bir masa. Tatlı hoş bir sohbet ve bir fincan salep de mükemmel olur hani.

Dün akşam saatleriydi. Sekiz yahut dokuz gibi. Apartman kapısından çıktığımda rastladım. Orta yaşın üzerinde bir adam, duvar dibine oturmuş ha bire yüksek sesle bir şeyler anlatıyordu. Aslına bakarsanız yanına yaklaşıp 'Bir yardıma ihtiyacınız var mı?' demeyi aklımdan geçirdim. Lakin bunu dillendiremedim. Bilmiyorum ama öyle oldu…

Kış ,sadece kışlığını insanlara yapmıyor. Sokakta kalmış insanlara da bir kap sıcak yemek vermek ya da elden gelen her ne ise onu esirgememek gerekiyor.

Sokakta barınmak zorunda olan kedilere, köpeklere ve bilumum hayvanlara bu durumlarda bir kap yemek vererek onların yaşamını kolaylaştırmak hepimizin görevi.

Bu aralar televizyon programlarında rastladığım bir olay var. Bir anne oğul. Toplumdan kendilerini soyutlamışlar. Evde hayvanlarıyla çok zor şartlarda yaşamaya çalışırlarken ruh sağlıklarını da yitirmişler. Kaybettikleri bir eşya vasıtasıyla kendilerine ulaşıldığında yaşadıkları trajik durum ortaya çıkıyor.

Yıllar önce ortaokullarda çalışırken çocuklara verdiğim bir ödevi anımsadım. Birkaç maddeden sonrasıydı bu. 'Mahallenizdeki ya da sokağınızdaki bir büyüğünüzü ziyaret edin.'

Çocuklar, bu ödeve' Ne kadar da kolay bir ödev' diye tepki verirlerdi hep.

Zamanla anlıyor insan, çok kolay gibi görünen şeylerin pek de kolay olmadığını.

Özellikle kışta kıyamette her insan, başkalarına karşı daha duyarlı olmalı.

Özellikle de sayın sürücüler, bu denli soğuk havalarda bir dakika bekleyip ya da yavaşlayıp yayalara yol verin. Ne de olsa soğukta olan siz değilsiniz.

Kış, mevsimlerin zoru.

Ancak insanları birbirine yaklaştırdığı, dayanışmayı ve yardımlaşmayı ön plana çıkardığı için belki de mevsimlerin en güzeli.

Yaz mevsiminde terlemiş birini görmek, insanın içini acıtmaz elbet. 'Çalışmış, terlemiş' der geçeriz. Ancak soğukta titreyen bir canlı için 'Boş ver' demek hiç de insani bir yaklaşım olmasa gerek.

Sevgi, dostluk ve umutla.

İyi haftalar.