Kenar süsü

'Yakışmak'

ve

'Yaraşmak'

Birbirine yakın iki eylem. İçinde bir parça 'uygun' bulma, 'denk' bulma var. Bir giyit, insana yakışabilir. İki söz birbirine uyabilir. Bir taş başka bir taşa, bir baş da başka bir başa uyabilir.

Başlardaki uyum, insanları dost yapar, arkadaş, yaren yapar.

Ana-oğul, bacı-kardeş, baba-kız yapar.

Uyum, inanları birbirine yaklaştırır.

'Söz'ün davranışa gelecek ve geçmişe uyma durumu vardır bir de. Zaman zaman duyarsınız, 'Bu sana yakışmadı' deriz.

Bu kadar girizgah yeter sanırım. Esas konuya gelmek gerek.

Geçen gün bir kadın, yanındaki beye anlatıyordu.

'Erkek olsam iki tane patlatacaktım.'

Bu söz, dinleyen kişi tarafından onaylandı mı bilmiyorum. Hoş, bunun bu kısmı pek de önemli değil.

Bir kadın, başka birine şiddet uygulamaktan söz ediyor.

'Erkek olsam' vurgusu da cümlede çok önemli. Bu, hem erkeklerin şiddet kullanmasını onaylamak hem de teşvik etmek anlamına geliyor.

Kitap defter yüzü görmemiş, eli kalem tutmamış bir insanın ağzına bu sözü yakıştırabilirsiniz. Ancak yıllarca okula gitmiş bir insan, bunu söylüyor ise tam işte o noktada durup düşünmek icap eder.

Okumak niye?

Okumaktan, eli kalem kağıt tutmaktan, okuyabilmekten erek nedir?

Eğitimin iki temel amacı vardır.

Bu amaçlardan ilki, kişinin kendi bireysel gelişimidir ki bu öncelikli olandır. Kendine hayrı olmayanın başka şeylere ya da kişilere hayrının olması düşünülemez çünkü.

İkinci amaç, topluma yararlı özellikler kazandırmak, bir başka deyişle yaşama hazırlamaktır.

Bizim ülkemizde çok eskiden beri ikinci amaç, hep birinci amacın önüne geçmiştir.

Bu yüzden de diploma sahibi olmak, çoğu yerde değersiz bulunmuştur.

Adam olmak başka, bir makam sahibi olmak başka şey olarak değerlendirilmiştir.

'Okumak bilgisizliği götürür, (…) baki kalır' denmesindeki temel sebep bu olsa gerek.

Kadın, toplum üçgenindeki en önemli sacayağıdır. Ve kadını bilgisiz, eğitimsiz olan bir toplumun ilerleme şansı yoktur.

Sevgi, dostluk ve umutla.