Karanfil ağacı

Mersingiller familyasından, anayurdu Molük Adaları olan ve birçok tropik ülkede (Zanzibar, Filipinler, Hindistan) yetiştirilen, kış aylarında yaprak dökmeyen bir ağaçtır. Çiçeğinin tomurcuklarına karanfil denir. Baharat olarak kullanılır. Çiçeklerinden elde edilen karanfilyağı terkibinde hidrokarbür, eugenol, salisilik asid ve karyofilin vardır. Güzel kokuludur, Tadı acıdır. Baharat olarak kullanılır.

Mikropları öldürür. Ağrıları dindirir. Sinirleri uyarır. Hazmı kolaylaştırır. Koku giderir. İştah açar. İshali keser. Bedeni ve zihni yorgunlukları giderir. Cinsel istekleri kamçılar. Doğumu kolaylaştırır. Karanfil ruhu, diş macunlarında kullanılır.

Karanfil çiçeği 

İkiçenekliler sınıfının karanfilgiller familyasından, karşılıklı ensiz sivri yapraklı, düğüm düğüm ince saplı, 300 kadar çeşidi bulunan, otsu bir süs bitkisidir. Yaprakları pembe, beyaz veya kırmızıdır. En çok tanınan türü çiçek karanfilidir. Çok hoş kokuludur. Yapraklarından şurup yapılır.

Ateş düşürür, terletir. İştah açar. Mide üşütmesinden doğan şikayetleri giderir. Dağ karanfilinin çiçekleri, balla karıştırılıp yenilirse iktidarsızlığı giderir.

Karanfil kökü

Gölgelik yerlerde yetişen sarı çiçekli bir çeşit bitkinin karanfil kokulu köküdür. İlkbahar ve yaz aylarında toplanıp kurutulur. Terkibinde tanen vardır.

Mide ve bağırsak bozukluklarını giderir. İshali keser, iştah açar. Ağrıları dindirir. Sinirleri kuvvetlendirir.