Haddini bilmek
Kibir ve küstahlık yeni dönemin hastalığı bu olsa gerek. Haddini aşan aşana. Eskiden büyüğe saygı, bilene...
Kibir ve küstahlık; yeni dönemin hastalığı bu olsa gerek. Haddini aşan aşana. Eskiden büyüğe saygı, bilene hürmet, haddini bilmek gibi önemli sosyal değerlerimiz vardı. Susmak, yerinde ve ölçülü olmanın bir getirisi gibiydi. Biraz olgunluğun da gereği. Şimdilerde her aklına geleni söylemek, yerine ve statüsüne bakmadan sadece kendini gösterebilmek için konuşmak marifet. 'Karşıdaki haklı mı ölçüp tartayım, bir dakika düşüneyim öyle fikrimi söyleyeyim' anlayışı yok olmak üzere. 'Sadece ben ve benim dediğim önemli' gibi bir tavır gelişmiş insanlarda, özellikle de gençlerde. Dedim ya adap, üslup da yok. 'Ben istediğimi, istediğim gibi, istediğim tarzda ifade ederim' anlayışı, fazlasıyla dikkat çekiyor. Öne çıkmak için pervasızca, karşıdakini küçümsercesine konuşmak makbul hale gelmiş.
Elbette insan kendini ifade etmeli, edebilmeli. Kendi haklarını da savunabilmeli ama yerine göre susmasını ve dinlemesini de bilmeli. İletişimin en baş kurallarından birisi dinlemek ve anlamak değil midir? Dinlemeyince ya da basit tabirle 'üste çıkmak için' ha bire konuşunca birbirini anlamak da ortadan kalkıyor. Sağlıklı iletişim gerçekleşemiyor.
'Her şeyi ben bilirim tavrı ve edası', kibri ve küstahlığı beraberinde getiriyor ve iletişimin kopmasına sebebiyet veriyor maalesef. 'Ben, ben, ben' diyen ve hep ben dilini beden dili haline getirenler, itici duruma da düşüyor haliyle. İnsan sosyal bir varlık, yalnız yaşaması zor. Egoları tatmin ediyorken, toplumdan soyutlanma ve dışlanma durumuna düşmek riski de yüksek.
İnsan, karşısındakini sevmiyor olabilir. Aynı görüşe sahip de olmayabilir ama onun yetkinliğine bakabilmeli. Bazen yaşına, bazen konumuna, bazen statüsüne hürmeten önce dinleyip sonra usulünce gereken cevabı vermeli. Haklıysa eğer söyleminde, haklılığını geçerli kılacak şekilde konuşmalı. Üslubuyla, tavrıyla -saygısızlık edip- haklıyken haksız duruma düşürmemeli kendini.
Velhasıl kişi, önce kendini bilecek. Sonrası biraz tevazu, biraz ben merkezli olmamak hepsi bu…
aralık
bir aralık bırakmalı
geçmek için
bir aralık
yapabilmek için
bir aralık
durup düşünmek için
bir aralık bırakmalı
bakıp görebilmek için