Erkekler Sığınma Evi

Çiçeklerin renkleri konusundaki gizeminin neredeyse son bulduğu, kuşların ardı ardına seslerini karşıdaki dağlara kadar ulaştırdığı bir bahar gününe uyanmıştık. Güneşli günlerin Küçükmenderes havzasındaki duruşu da bir başka oluyor. Bunu ancak buralara gelindiğinde, buranın ekmeğini yiyip suyunu içtiğinizde daha iyi anlıyorsunuz. Bir denizi eksik dediğim doğa güzelliğinin tadını çıkarmanın vakti gelmişti artık.

Her zamanki gibi bir esnaf ziyareti daha yapmak, tanımak, tanıtmak ve dertlerini dinlemek adına bu güzel günde bizimkilerle soluğu Ödemişin güzel mahallelerinden biri olan Konaklı mahallesinde aldık. Çiçekleri, böcekleri, kuşları mahallenin yeşil doğa örtüsünden içeri girdiğinizde sizi çepeçevre sarıyor zaten.

Bu güzel günün tadını ancak şöyle açık havada oturabileceğimiz, doğanın sesini de kulaklarımızda duyabileceğimiz bir yere konuk olalım diye istedim. Etrafta gezinirken, birden bahçesi kocaman, ağaçları tam yeşillenmediyse de görünümü ve konumu itibari ile Konaklı mahallesinin tam ortasında ve her köşeye hkim bir kıraathaneyi gözüme kestirdim. Hani şu erkeklerin sabahın köründe gidip, gecenin karanlığında hiç sıkılmadan oturdukları, artık en sonunda sahibinin, 'beyleeeer hadi artık kapatıyoruz' deyip, neredeyse birlikte sandalyelerini masaların üzerine tersten kapattıkları kıraathanelerden birini…

Yukarda da konumunu dilim döndüğünce anlattığım kıraathanenin altı basamaklı merdivenlerini yavaş yavaş yukarı doğru çıkmaya başladım. Tam düze çıktığımda, epey bir birkaç göz bizi izlemeye koyuldu. 'Selam ün aleyküm diye girdim bahçenin sınırlarına, aldıkları selam sonrası da hala gözler bizlerdeydi. Hemen sahibi olduğu her halinden belli olan abiye doğru yürümeye başladık. Bir adım biz, bir adım o derken yaklaşmıştık. Derdimi anlattım, tamam kardeşim dedi. Sen söyle biz yapalım. Sadece burada olanlar bizlerden sıkılmasın yeter dedim, konuştum her masa ile birer birer, kimi kızım yengen görmesin dedi (!), kimi ben heyecanlanırım, kimi de benimle de konuşur musun dediler. E ama amaç esnaftı ya hani! Oysa gördüm ki, insanların gerçekten dokunulmaya ve ilgi gösterilmeye ihtiyaçları var.

Altı basamaklı merdivenlerden çıktığım ve çıktıkça yol hizasından yukarıya doğru uzaklaştığım bahçede oturanlar arasında, ne cevherler varmış ne cevherler. Kıraathane sahibi Ali Tuluk'tan başladık sohbete, bir dokunduk bin ah işitmek değilse de, istedi ki kendisine söz verilenler yapılsın haklı olarak. Bunu detaylı yine 'Nehirle Esnafın Sesi' programında izleyeceksiniz.

Sonra kıraathane sakinlerinden, Yaşar amca, Hasan Hüseyin abi, Ruhi abi 'erkekler neden buraya gelir' sorularıma, biraz gülerek biraz anlatmaya çalışarak tatlı tatlı sohbetler ettik… Neden dedim buralara 'erkek sığınma evi' gözüyle bakılır… Anam anam neler anlattılar neler (!)

Bir de Nihat amcaya rastladık orda, gençlerin çalışmak istemediği ve iş beğenmediği bu zamanda yaş yetmişbeş olmuş hala istekle ve azimle evlatları ile birlikte yaptığı işleri teker teker anlatıyor. Bir gençlere saydırıyor bir de kendi yaptıklarını anlatıyor. Biraz güldük biraz hak verdik derken onun da yanından yüzümüzde gülücükle ayrıldık.

Tam kalkacaktık ki, Recep abiye gözümüz takıldı. İzlediğinizde de göreceksiniz, her haliyle fark edilmeye layık ve de ilgilenilmesi gereken biri. O anlatmaya çalıştı biz dinledik, biz bir şeyler söylemeye çalıştık ama onun kendi derdi her şeyin önündeydi haklı olarak.

Bu kıraathane şunu gösterdi ki; insanların sıkıntıları var, mutlulukları da var elbette, başkalarını gördüklerinde de hep bir söyleyecek kelamları muhakkak ki var ve de dinlenilmesini de istiyorlar. Ve bizler bunları duyurur, görünür yapmaya çalışıyoruz. Bu mahalledeki bazı konuşulanlarla ilgili takipçisi olacağımızı da söylemek isterim.

Dikkatle bütün bölümlerimizi seyrediniz, sizlerin de bizlere anlatacakları, bazı yerlere iletilmesi gerekenleri ya da fark edilmeye ihtiyacınız varsa, hep söylüyorum… bana ya da arkadaşlarımdan birilerine muhakkak ki ulaşınız. Misafiriniz olmaktan, sizleri dinlemekten mutlu oluruz.

Ve evet bir 'Nehirle Esnafın Sesi' programı için çekim yaptığımız Konaklı mahallesinde ki, mahalle Camisinin sağındaki altı basamakla çıkılan Ali abimizin kıraathanesinden de sevgiyle uğurlandık…

Detaylar programımızda…

Sevgiyle kalınız.