Çamura batan vicdanlar
Kur'ân'da pek çok ayette hayvanlardan söz edilir… Ağzı ve dili olmayan bu canlıların insan için yaratıldığı...
Kur'n'da pek çok ayette hayvanlardan söz edilir… Ağzı ve dili olmayan bu canlıların insan için yaratıldığı ve insanın hizmetine sunulduğu, kendi lisanlarınca Allah'ı zikrettikleri ve görevlerini yerine getirerek insanlar gibi bir topluluk olmaları vurgulanır… Ayrıca etinden, sütünden, yününden, derisinden ve gücünden istifade ettiğimiz ve karşılığında Allah'a şükür görevimizi hatırlatan canlılar olduğu belirtilir…
Bunun yanında Hz. Peygamber ise çeşitli sebeplerle hayvan besleyen insanların bu hayvanlara bakmakla, yiyecek ve içeceklerini vermekle sorumluluklarını hatırlatır… Onlara eziyet edilmemesini, şefkat ve merhametle yaklaşmasını söyler… Onlara eziyet etmenin günah, güzelce bakmanın ise sevap olduğuna işaret eder…
Bu sebeple insan, hayvanlara yaklaşımında Allah'a karşı sorumludur. Hz. Peygamber, yuvasından yavruları alınmış bir anne kuşun feryadına şahit olur… Üzülür ve insanlara seslenerek 'Kim bu zavallının yavrusunu alarak ona eziyet etti? Çabuk ona yavrusunu geri versin!' buyurur…
Yine bir gün Medine'de bir sahabenin bahçesine uğrar… Orada bulunan deve, Peygamberimizi görünce inler ve gözlerinden yaşlar akar… Hz. Peygamber, devenin yanına gider ve kulaklarının arkasını şefkatle okşar… Deve sakinleşince Efendimiz:
-Bu deve kimin?, diye sorar… Medineli bir genç:
-Benim, ey Allah'ın Resulü!, der…
Peygamberimiz: 'Sana verilen şu hayvan hakkında Allah'tan korkmuyor musun? O, kendisini aç bıraktığını ve ona eziyet ettiğini bana şikayet etti' buyurur…
Bu konuya değinmemin nedenine gelince; hafta sonu dağlarından yağ, ovasından bal akan Küçük Menderes'i şöyle bir dolaştım… Yöremizde son dönemde büyükbaş hayvancılık arttı ve hayvan damlarının sayısı çoğaldı…
Fakat hangi bahçeye uğradıysam şu soğuk kış günlerinde dizlerine kadar sulu çamur haline gelen tersin içine batmış hayvanlar gördüm… Kurtulmak için ayaklarını kaldırıyor ama nafile tekrar çamura batıyordu… Üzüldüm… Elime bir şeyler alıp ahır ahır temizlik yapasım geldi… Ve aklıma yukarıdaki anlattıklarım düştü… Bizden uyarması…
Merhamet etmeyene merhamet edilmez… Biz, yerdekilere merhamet edelim ki gök ehli de bize merhamet etsin… Ve çocuklarımıza eziyeti değil, şefkati öğretelim… Ağzı ve dili olmayan; etinden ve sütünden yararlandığımız canlılara biz rahmet edelim ki evlerimize bereket gelsin…
Hz. Peygamber'in sözüyle bitirelim: 'Bu konuşamayan hayvanlar hakkında Allah'tan korkunuz…'