Ah öğretmen arkadaşlarım!

Bir ülkenin tarihinde kimi tarihler vardır ki eskilerin mihenk taşı dedikleri 'milat' gibi öneme sahiptir. Yakın tarihten örnek verirsek; 19 Mayıs, 23 Nisan, 29 Ekim ve 9 Eylül gibi.

19 Mayıs ulusal kurtuluş mücadelesi meşalesinin yakıldığı tarihtir.

23 Nisan, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin kuruluş tarihidir.

29 Ekim, Cumhuriyet'in ilan edildiği tarihtir.

9 Eylül de işgal güçlerinin denize döküldüğü tarih…

1922, Türkiye Cumhuriyeti'nin işgalden kurtuluşunun 100 yıl dönümüdür. 26 Ağustos'ta Afyon'da başlayan Büyük Taarruz, 9 Eylül'de İzmir'de sona ermiştir.

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı'nın 102. yılı bu yıl Ödemiş'te 5 gün süren bir programla kutlandı. Açılış törenleri ve Çocuk Kitapları Fuarı ile 22 Nisan Cuma günü yaşanan bayram coşkusu 26 Nisan tarihindeki 'Çocuk Edebiyatı' söyleşileri ile son buldu.

23 Nisan, son dönemde 'çocuk' olgusu ile ön plana çıksa da özünde Millet Meclisi'nin egemenliği ile bağlantılı önemli bir gündür.

19 Mayıs da Gençlik ile ön plana çıktı ama o da Atatürk'ün ulusal kurtuluş mücadelesini başlatmak adına Samsun'a ayak bastığı günün adıdır.

İki yıl süren salgının ardından bu yıl Ödemiş'te belediye tarafından düzenlenen etkinlikler, hem çeşitliliği hem de içeriği adına yıldönümünün doğru kutlandığına dair göstergeler idi.

Çocukların eğlenebileceği etkinliklerin yanında 'Okumak her yaşta güzeldir' sloganıyla düzenlenen kitap fuarı, Tahir Çaylı Havuzlu Parkı'nda çocukların eğitimine destek ve eğitimde fırsat eşitliği hedefiyle düzenlenen Ödev Evi'nin açılışı dikkat çeken etkinlikler arasında yer aldı.

Bu etkinliklerin yanı sıra, resim yarışmaları, tiyatro gösterileri ve söyleşiler de bir haftaya yayılan etkinleri zenginleştiren çalışmalar arasında yer aldı.

Doğruyu söylemek gerekirse bazı etkinlikler ilgi bulunken bazıları ilgisiz kaldı.

Eleştiri, biliyorsunuz hem olumlu hem de olumsuz değerlendirmeler içerir.

Etkinliklerle ilgili olumlu ve olumsuz eleştiri elbette yapanlar olacaktır. Kimi maç sever kimi de konser…

Örneğin bana göre, kitap fuarının yeri yanlış seçilmişti. Stadyum önü yerine Sanat Sokağı olarak adlandırılmaya başlanan Engelsiz Kahve'nin önündeki ince uzun sokak veya az ötedeki araç park yeri seçilebilirdi.

Örneğin çocuk ve gençlik edebiyatıyla ilgili çok sayıda eseri bulunan Ödemişli öğretim üyesi Prof. Dr. Necdet Neydim'in iki güne yayılan söyleşileri de benim açımdan kaçırılmaması gereken etkinlikler arasında yer aldı. Burada bir eleştiri de milli eğitim camiasına yapayım: Gördüğüm kadarı ile söyleşilere ne yazık ki çok az sayıda öğretmen katılım sağladı. Örneğin lise öğrencilerine yönelik Kültür Merkezi büyük salonunda düzenlenen söyleşide bir elin parmakları kadar edebiyat öğretmeni yoktu!

İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Çeviribilim Bölümü Almanca Mütercim Tercümanlık Ana Bilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Necdet Neydim'in Park Kafe'de yapılan söyleşesine de öğretmen arkadaşlarımın ilgisini bekledim ama Türkiye'nin çocuk edebiyatı alanında önemli çalışmaları olan Neydim'i çok az sayıda öğretmen katılımcı dinlemeye gelmişti.

Çocuk edebiyatı üzerine eleştiri ve araştırma yazıları çeşitli dergilerde yayımlanan Neydim'in 80 civarında kitap çalışması, bir o kadar da sosyal çalışmaları var.

Kültür Merkezi'nde yapılan söyleşide salon yeterince dolu idi ama sadece 3-4 liseden öğrenci toplu olarak getirilmişti. Gönül isterdi ki bu etkinliğe ilçemizde görev yapan edebiyat öğretmenleri ile okumaya hevesli öğrenciler katılsın.

Yazılıp çizilecek çok konu var ama yerimiz dar.