Akşahan’ın ardından
Tmolos Edebiyat’ın siyah beyaz günlerinde tanımıştık. Aradan çok yıllar geçti. İlk görüşmemizi anımsamıyorum şimdi. Şiir üzerine...
Tmolos Edebiyat’ın siyah beyaz günlerinde tanımıştık. Aradan çok yıllar geçti.
İlk görüşmemizi anımsamıyorum şimdi. Şiir üzerine bir sohbet olmalı. Şiir, edebiyat, dergiler, kitaplar, insanlar, öğrenciler, öğretmenler… Kısacası yaşam.
Şiirlerimin ilk yayınlandığı dergilerden biri Tmolos.
Ardından koskoca yürekli bir kadın. Hülya. Onu tanımam. Yaşadığı olaya tanıklığım. Ve onun ikiz kız çocuğunu evlat edinişini anlatan öyküm. “Aşk, senin gözlerinde tüter .”
Sürekli öykü konusunda beni yüreklendiren insan. “Suyun Gölgesi”, bu anlamda bir parça da onun eseri sayılır.
Şiir üşüdü
Sonbahar Soloları
Söz Atlası
Boyalı Kuşlar Irmağı
Kırık Tebeşir
Yakalandığı hastalık, aldı götürdü onu. Uzaklara, çok uzaklara…
Yazmak zor elbette. Ödemiş, önemli bir değerini yitirdi.
Şiirlerini, denemelerini, kitaplarını dergilerini bırakarak yadigar sonsuzluğa uzandı.
*
Yaşamda en acı şey olsa gerek. Yaşamımıza anlam katan insanların ölmesi.
Ancak her canlının kaçınılmazı bu.
Güzellikler üreterek yaşamak, başka insanların yaşamına olumlu değerler katarak yaşamak, yaşanmışlığı yücelten şey olmalı.
O, Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği’nde de Küçük Menderes’teki köşe yazılarında da hep bunu yapmaya çalıştı.
“Güzellikler üretmek”
Sevgili Ömer AKŞAHAN Öğretmenim,
İyi ki tanıdık sizi. İyi ki vardınız.
Bir şiiriyle noktalayalım sözü.
Geçmesin ömrüm kumrusuz
bir kumru yuva yapmış palmiyeme
ruhsatı yok oturur benden izinsiz
günlerdir bakar pencereme
kara bir nokta gözleri hüzün
el pençe divan duran işsizler gibi
soramadım kaç çocuklu henüz
verecek mi kuş sütü kursağından
önümüz kış üfürür ayaz
çırp kanatlarını n’olur
çabuk ol biraz
geçmesin ömrüm kumrusuz
Ömer AKŞAHAN
Şiir Üşüdü/1998
Sevgi, dostluk ve umutla.
