Adaptasyon
Farkında mısınız bilmiyorum. İnsanoğlu, değişime adapte olabilmede oldukça kabiliyetli. Biraz duygu karmaşası yaşıyor olsak da yeniyi...
Farkında mısınız bilmiyorum. İnsanoğlu, değişime adapte olabilmede oldukça kabiliyetli. Biraz duygu karmaşası yaşıyor olsak da yeniyi kabullenebiliyoruz hemen. Şu süreci değerlendirdiğimizde önce bir bocalama yaşadık, bu doğru. “Ne yapacağız?, “Nasıl olacak?”, “Hayat nasıl sürecek?” diye bir zihinsel soru sürecinden geçtik. Tabi ki belirsizlikler bizi biraz yordu, rutin hayatımızı devam ettiremiyor olmak bocalamamıza sebebiyet verdi. Sonra baktık hepimiz aynı durumdayız, çoğunluğumuz evde kalmak zorunda, bunu kabullendik ve evde yapabilecek birçok yeni iş ürettik. Uzun zamandır yaparız diye kenarda duran işlerimizin ucundan tuttuk, kitap okuduk biraz daha fazla, evde yeni yemekler pişirmeyi denedik ve farkındaysanız daha fazla paylaşımcı olduk bu süreçte. Bize ait olanları umuma yararlı olsun diye, daha fazla insana ulaşsın diye sanal ortamda yararlanmaya açtık. Gezilerimizi sanal yaptık, izleyeceklerimizi -tiyatro, film, müze- salonlarda değil evde gerçekleştirdik, derslerimizi evden yürütmeye bile alıştık. Yani evde kendimize yeni bir yaşam düzeni oluşturduk…
Özeleştirilerimizi çoğalttık, belki durumumuzun biraz daha farkında olduk ve duyarlılığımız bir nebze daha arttı. Hani var olanı yitirme, uzak kalma kıymetini arttırır ya biz de sahip olduklarımızın kıymetinin bir kez daha ayrımına vardık. Hayatı yavaşlattık. Bu durum, bizim gibi her yaptığını kalabalıkla yapan ve paylaşan bir toplum için biraz güç oldu elbet. En çok da hastalar ve vefatlar konusunda. Sıkıntı ve acılarımızı birlikte atlatma kültürü gelişmiş bir toplum olarak bu durum, bizi biraz şaşırttı ve zorladı maalesef…
Sonra Ramazan geldi ve yeni bir düzen daha oluşturduk hayatımızda. Buna da alıştık elbette. Elbette bu süreçte empati yapma, var olanların kıymetini anlama ve israf etmeme hassasiyetimizin de gelişmiş olduğunu düşünüyorum. Su, gıda ve yardımlaşma konusunda elbette Ramazan ayının böyle bir misyonu var. Abartmadan, vücudu dinlendirerek, sağlıklı beslenme becerisi geliştirdiğimizi umuyorum…
Şimdi normalleşme sürecine geçiyoruz kademe kademe. Bu süreç de bizi biraz etkileyecektir haliyle. Yeni edindiğimiz kazanımlar, hayatımıza gelen hassasiyet, ilişkilerimiz ve sosyal yaşantımızın şekillenmesinde etkili olacaktır diye düşünüyorum. Bir duygu karmaşası ve davranış şaşkınlığı yaşayabiliriz diye düşünüyorum. Bu da normal olsa gerek. Bir anda eski yaşantımıza dönmemiz mümkün değil elbette. Yeni süreçte de yapılan uyarıları dikkate almamız gerekiyor. Temkinli olmakta her zaman fayda var, hepimizin iyiliği için.
Bir de aniden bastıran sıcaklar var ki bu durum da bizi zorlayacak gibi duruyor. Bedenlerimiz yeni mevsime adapte oluncaya kadar biraz yorgunluk, halsizlik ve gevşeklik, rehavet hali oluşturabilir elbette ama bununla da baş edebileceğimizi düşünüyorum. Bu kadar değişime adapta olabildiğimize göre. Ne dersiniz?
erguvanlı yollarda yürümeden
gelinciklerin gülüşünü toplamadan
Her gün tazelenen doğayı yoklamadan
mevsim geçti, ne fayda…
Bakmadan Geçme





