Barış Manço’nun ‘Kul Ahmet’ şarkısı akla geliyor. ‘Boyacı Ahmet’ ilk siftahını yapacağı saati beklerken, söz ekonomiden açılıyor. İçinde sadece 15 lira olan boş cüzdanını gösteriyor. İki çocuk okuttuğunu söylüyor. Geçim savaşı verdiğinden dem vuruyor. İşlerin kesat olduğunu dile getiriyor. ‘Nasip, kısmet varsa olur. Kazanırız’ diyor. Ve ekliyor: Ev kira. El de yok, avuçta yok. Evde ekmek de yok, şeker de.
Yeni İzmir Gazetesi’nden Deniz Hancı’nın haberine göre; İzmir’in Bornova ilçesi Çamdibi semtinde oturuyor. Tezgahını Uzun Hasan Ortaokulu’nun yanına kuruyor. Habere konu olmasının nedeni, sabahın saat 07.00’sinde ‘ya nasip’, ‘ya kısmet’ diyerek işe koyulması. Birilerine örnek olması. Yarım yamalak Türkçe biliyor. Günlük 150 lira ile 200 lira kazanıyor. ‘Allah bereket versin’ diyor. İki çocuğunu da okuttuğunu söylüyor. Ekonomiden o da der yanıyor.